Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 2002 |
Οι διαπραγματεύσεις για την πρώτη αξιολόγηση της νέας Σύμβασης Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων έφτασαν και πάλι σε ένα οριακό σημείο. Οι κυρίαρχοι εκπρόσωποι των δανειστών (ΔΝΤ - ορισμένα γεράκια στην ηγεσία της Ε.Ε.) κουκουλώνουν τις σημαντικές διαφορές που έχουν μεταξύ τους στην αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος χρέους, αγνοούν το πρωτογενές πλεόνασμα του 0,7% του ΑΕΠ για το 2015 (το οποίο αναγνώρισε η Γιούροστατ) και δείχνουν να μετακινούν όλα τα βάρη της εξυπηρέτησης και της βιωσιμότητας του χρέους στην ελληνική πλευρά.
Θέλουν πρόσθετα - προληπτικά μέτρα 3,6 δισ. ευρώ για τη περίπτωση που δεν επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 3,5% το 2018 και ταυτόχρονα θέλουν η συζήτηση για τη βιωσιμότητα - αναδιάρθρωση του χρέους να περιοριστεί και πάλι (όπως το 2012) σε θεωρητικές προσεγγίσεις που αποκλείουν την αποτελεσματική περικοπή του. Επικαλούνται απαγορευτικές διατάξεις του γερμανικού Συντάγματος. Κι όμως. Η Γερμανία, όπως και οι άλλες χώρες της Ε.Ε., έχουν υπογράψει τη Συμφωνία του Μάαστριχτ, που απαγορεύει στα κράτη - μέλη να έχουν χρέος που υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ (η Ιταλία έχει 132%, η Πορτογαλία 128,8%, η Ιρλανδία 122%).
Παράλληλα ο κ. Τόμσεν, η κ. Λαγκάρντ, ενώ επικαλούνται το καταστατικό του ΔΝΤ για τις χρηματοδοτήσεις, προσποιούνται ότι η συμφωνία της 13ης Ιουλίου οδηγεί σε βιώσιμη εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους, αλλά (επειδή η γερμανική ηγεσία δεν αποδέχεται περικοπή χρέους) απαιτούν πρόσθετα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης της ελληνικής οικονομίας, που υποστηρίζουν ότι θα καταστήσουν το χρέος εξυπηρετήσιμο, ενώ στην πραγματικότητα θα επιδεινώσουν την ύφεση.
Είναι λοιπόν φανερό ότι τα νεοφιλελεύθερα εξτρέμ των δανειστών της Ελλάδας δεν επιθυμούν διαπραγματεύσεις του χρέους στη βάση συγκεκριμένων κανόνων - αρχών, στη βάση τεκμηριωμένων αναλύσεων για την παταγώδη αποτυχία των διακηρυγμένων στόχων των δύο πρώτων μνημονιακών συμφωνιών, αλλά στη βάση της πολιτικής της πυγμής των ισχυρών. Αυτή η βάση είναι πολλαπλά επικίνδυνη:
ΠΡΩΤΟΝ: Μετατρέπει μόνιμα την Ελλάδα σε οικονομικό προτεκτοράτο των δανειστών της, σε αποικία χρέους, μια εξέλιξη που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, παρά μόνον από τις πολιτικές δυνάμεις των «προθύμων» να συμφωνήσουν και με τη λογική των ακραίων του ΔΝΤ...
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Δίνει ισχυρά επιχειρήματα σε όλους εκείνους που θεωρούν ότι η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να μετασχηματιστεί στην Ευρώπη των ιδρυτικών της αξιών, ότι έχει γίνει Ένωση «του θεσμοθετημένου νεοφιλελευθερισμού».
ΤΡΙΤΟΝ: Παρακάμπτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο μετά από πρόταση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, συγκρότησε 38μελή Ομάδα Εργασίας για την παρακολούθηση - εποπτεία της τρίτης σύμβασης, τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών και την οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα για την επιτυχία της εφαρμογής του προγράμματος σύγκλισης.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ενισχύει τις κάθε ιδεολογικής απόχρωσης αποσταθεροποιητικές - αποσχιστικές τάσεις στην Ενωμένη Ευρώπη, που θα κορυφωθούν με το δημοψήφισμα στη Βρετανία ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του. Ήδη στην Ολλανδία ο λαός της απέρριψε με μεγάλη πλειοψηφία σε δημοψήφισμα τη συμφωνία σύνδεσης Ε.Ε. - Ουκρανίας. Ο Γιούργκεν Χάμπερμας έγραψε πρόσφατα: "Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει εάν δεν αλλάξει ριζικά. Οι Έλληνες υπήρξαν θύματα του μηχανισμού εκμετάλλευσης μέσω του χρέους... Πρέπει να επαναφέρουμε την ιδέα του Ευρωπαϊκού Δήμου...".
Για τους λόγους αυτούς οφείλουμε να πούμε στους εκπρόσωπους των δανειστών: Ώς εδώ και μη παρέκει. Τίποτε πέρα από τα συμφωνηθέντα της 13ης Ιουλίου. Με τις ιδεοληψίες σας υπονομεύετε την Ενωμένη Ευρώπη αυτή τη δύσκολη περίοδο της οικονομικής και της προσφυγικής κρίσης, που κορυφώνονται οι συζητήσεις για το μέλλον της, χωρίς τις καταστροφικές λογικές της λιτότητας. Αυτή την περίοδο του διαλόγου και των αποφάσεων για:
* Τις θεσμικές αλλαγές - μεταρρυθμίσεις στην Ε.Ε., τους τρόπους βελτίωσης της λειτουργίας και του νομοθετικού έργου της και την ενίσχυση του ρόλου των Εθνικών Κοινοβουλίων.
* Την εμβάθυνση της Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Διακυβέρνηση.
* Την υπερχρέωση πολλών κρατών - μελών και το νέο Ευρωπαϊκό Συμβόλαιο που θα αντικαταστήσει τις Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ, της Λισσαβώνας.
* Την πολιτική ολοκλήρωση, την ενιαία εξωτερική πολιτική, την άμυνα.
* Την ασφάλεια των πολιτών.
* Την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία της ανάπτυξης.
* Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και την προστασία των καταθέσεων.
* Το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης των ανθρώπων.
* Το δικαίωμα στην ευρωπαϊκή προάσπιση της υγείας ως θεμελιώδους κοινωνικού αγαθού.
* Το δικαίωμα στην ποιότητα ζωής, στην αποδοτική απασχόληση, στη μόρφωση, στη πληροφόρηση, στη στέγαση, στην κοινωνική ασφάλιση, στην πρόνοια, στο κατώτερο εγγυημένο εισόδημα...
* Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων.
* Την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την παραγωγή υγιεινών τροφίμων.
* Τη δίκαιη και διαφανή φορολόγηση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων χωρίς φορολογικούς παραδείσους...
Αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή, που ο ΣΥΡΙΖΑ -η Κοινοβουλευτική Ομάδα-, η κυβέρνηση έκαναν τα δύο βήματα πίσω, για να κάνει η χώρα με το Παράλληλο Πρόγραμμα παραγωγικής - διοικητικής - αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, με τις ριζοσπαστικές Μεταρρυθμίσεις, με τις παρεμβάσεις ταξικής προτίμησης στους φτωχούς... το πρώτο βήμα μπρος, τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να επαναφέρουν στο προσκήνιο των πολιτικών επιλογών, κι όχι μόνον των θεωρητικών επεξεργασιών, τη συζήτηση για το πώς ακριβώς διεκδικούμε την Άλλη Ευρώπη του διαφωτισμού, του ουμανισμού, της συμμετοχικής δημοκρατίας, του εργασιακού πολιτισμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ποιότητας ζωής... την Ευρώπη που ονειρευτήκαμε...
* Ο Σάκης Παπαδόπουλος είναι βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ, συντονιστής της ΕΠΕΚΕ Υγείας
πηγή: avgi.gr άρθρο του Σάκη Παπαδόπουλου > Οι νεοφιλελεύθεροι εκβιασμοί απειλούν την ενωμένη Ευρώπη
..."οι νεοφιλελεύθεροι εκβιασμοί απειλούν την ενωμένη ευρώπη"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...