 |
| Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 1995 |
Το ασφαλιστικό πρόβλημα αποτελούσε ανέκαθεν την καυτή πατάτα που έπρεπε να απομακρυνθεί από τα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η αντίδραση μεγάλης μερίδας του αγροτικού κόσμου, με τα μπλόκα στο οδικό δίκτυο της χώρας, είναι ιδιαίτερα έντονη, αν και δεν διαφωτίζει τα σημεία που οι αγρότες πλήττονται και φυσικά εκφράζουν τη διαφωνία τους. Το ασφαλιστικό του Γ. Κατρούγκαλου επιδιώκει να βάλει κατ' αρχάς μια τάξη στο σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων της χώρας μας. Κι αυτό δεν είναι εύκολο.
Όπως φαίνεται από τις αντιδράσεις στο κυβερνητικό σχέδιο, η ελληνική κοινωνία είναι εν πολλοίς διαιρεμένη σε μικρά ή σε μεγαλύτερα υποσύνολα που περιχαρακώνονται μέσα στις δικές τους περιοριστικές αναφορές και ιδιοτέλειες. Έχουν εξοικειωθεί επί πολλά χρόνια, τουλάχιστον όσο διήρκεσε το δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., με μια προσέγγιση του κόσμου με κυρίαρχο στοιχείο το συμφέρον του κάθε υποσυνόλου ξεχωριστά.
Για παράδειγμα, ένας κλάδος που μέχρι σήμερα πλήρωνε ελάχιστα έχει κριτήριο τη διατήρηση αυτού του ευνοϊκού status. Άλλος πάλι θέλει τη διατήρηση του προνομίου των κρατήσεων υπέρ τρίτων, δηλαδή να του πληρώνουν άλλοι τις συντάξεις του. Και άλλος κρίνει τις κυβερνητικές προτάσεις με βάση τις φοροαπαλλαγές που τον αφορούν. Η απαίτηση επίσης που συμπυκνώνεται στη φράση "ό,τι έδωσα πρέπει να το πάρω πίσω", αναφέρεται σε ένα καθόλου δίκαιο για την Aριστερά αίτημα, που στηρίζεται περισσότερο στην κεφαλαιοποίηση παρά στην αναδιανομή.
Φαίνεται ότι αυτό που κυριαρχεί στα αιτήματα των αγροτών είναι το να μην πληρώσει κανείς περισσότερα από όσα πληρώνει για την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να γίνει ο απόλυτος κανόνας. Προκειμένου να σταθεί όρθιο το ασφαλιστικό σύστημα, κάτι πρέπει να πληρώσουν σε εισφορές, ίσως λίγο περισσότερο από ό,τι πλήρωναν πριν.
Είναι γνωστό ότι ο αγροτικός πληθυσμός της χώρας συρρικνώνεται σταθερά. Οι αποχωρούντες ανήκουν στα πιο αδύναμα στρώματα του αγροτικού πληθυσμού, οι εναπομένοντες ανήκουν συνήθως στα πλουσιότερα στρώματα των αγροτών. Αυτό έχει σαν συνέπεια την αύξηση του ποσοστού των μεσαίων και μεγάλων αγροτών σε σχέση με τους μικρούς.
Οι κυβερνήσεις έχουν να κάνουν με αγρότες πολύ πιο ισχυρούς οικονομικά και κοινωνικά, ώστε η αντιπαράθεση να διαμορφώνεται αναλόγως.
Ενοποιεί σε έναν ενιαίο φορέα, άρα ανταποκρίνεται στην ανάγκη της ισότητας.
Παρεμβαίνει ώστε το ασφαλιστικό σύστημα να γίνει βιώσιμο και, π.χ. το 2026, ο αγρότης να καταστεί δυνατό να συνταξιοδοτηθεί αντί να βρει άδεια ταμεία.
Η στάση αγροτών είναι διάλογος από μηδενική βάση δηλαδή εφ' όλης της ύλης, γεγονός που δεν βοηθά στο να υπάρξει διέξοδος.
Η κυβέρνηση, όπως δηλώνει, είναι ανοιχτή σε βελτιώσεις, αλλά όχι προσχηματικές. Βεβαίως υπάρχει και η αντιπολίτευση, η οποία μέχρι στιγμής δεν παρουσιάζει αντιπρόταση κι αυτό δεν βοηθά τη συνεννόηση.
Πρώτο μέλημα αυτής της κυβέρνησης είναι η συνεννόηση, για να προχωρήσει η αξιολόγηση που είναι απαραίτητη για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το χρέος.
πηγή: avgi.gr άρθρο του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ > Το ασφαλιστικό...
..."το ασφαλιστικό..."...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...