 |
| Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 1997 |
του Πέτρου Κατσάκου
Θα ήταν τουλάχιστον άδικο η κριτική στον τρόπο που ένας μεγάλος αριθμός ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης κατέγραψε την σφαγή στο Παρίσι να επικεντρωθεί στο ελληνικό τοπίο. Θα ήταν τουλάχιστον ένα φτηνό δείγμα ομφαλοσκόπησης το να καυτηριάζεις τα εγχώρια φάουλ και τις γκάφες της ημεδαπής δημοσιογραφίας, όταν το φαινόμενο της άκριτης και ανεπιβεβαίωτης αναπαραγωγής «ειδήσεων» και φωτογραφικών ντοκουμέντων έδινε παγκόσμιο ρεσιτάλ από τα ξημερώματα του Σαββάτου ώς και τις ώρες αυτές. Χωρίς κανείς να θέλει να δώσει συγχωροχάρτι στα ντόπια ΜΜΕ που έφτασαν σε σημείο να «βάφουν την Ακρόπολη στα χρώματα της σημαίας της Γαλλίας» χωρίς κανείς να κάνει τον κόπο να ρίξει έστω και μια ματιά από το παράθυρο του γραφείου του, δεν είναι δυνατόν να περάσει απαρατήρητη και η ευκολία με την οποία ενημερωτικοί κολοσσοί όπως το Sky News και η "New York Post" «έσβησαν τον Πύργο του Άιφελ σε ένδειξη πένθους» με μια φωτογραφία της 8ης Ιανουαρίου του 2015, όταν όντως το παριζιάνικο σύμβολο βυθιζόταν στο σκοτάδι για τα θύματα στο "Charlie Hebdo". Την ώρα που οι γαλλικές αρχές ουσιαστικά έχουν απαγορεύσει τις δημόσιες συναθροίσεις, επικαλούμενες λόγους ασφαλείας, ο διεθνής ηλεκτρονικός Τύπος μετέφερε εικόνες και ειδήσεις για μαζικές διαδηλώσεις στο Παρίσι «ενάντια στον φόβο», διανθισμένες με φωτογραφίες του Ιανουαρίου. Πώς να περάσει απαρατήρητο το γεγονός των «αποκλειστικών πλάνων» από τη συναυλία στο Bataclan «λίγα λεπτά πριν την επίθεση των τρομοκρατών» καθώς, όπως αποδείχθηκε, ήταν εικόνες που είχαν τραβηχτεί σε εμφάνιση του συγκροτήματος Eagles of Death Metal λίγες ημέρες νωρίτερα στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας; Τι να πει κανείς και πώς να σχολιάσει την «είδηση» των Γερμανών πολιτών που βγήκαν στους δρόμους για να συμπαρασταθούν στο γαλλικό πένθος, όταν το «ρεπορτάζ» συνοδεύτηκε από φωτογραφίες ακροδεξιών οργανώσεων που διαδήλωναν πριν λίγες ημέρες, ζητώντας από την κυβέρνησή τους να κλείσει τα σύνορα στους πρόσφυγες; Ακόμη πιο επικίνδυνη, όμως, ήταν η ανεπιβεβαίωτη αναπαραγωγή της «είδησης» της πυρπόλησης του προσφυγικού καταυλισμού στο Καλαί από «αγανακτισμένους πολίτες», χωρίς κάτι τέτοιο να προκύπτει από τις τοπικές αρχές.
Κοινός παρανομαστής στην όλη προχειρότητα είναι το γεγονός πως στις περισσότερες των περιπτώσεων οι δημοσιογράφοι και τα Μέσα έπεσαν θύματα της εμπιστοσύνης τους στα social media, αναπαράγοντας άκριτα ό,τι έβλεπαν στην οθόνη του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή. Παλιές φωτογραφίες, φήμες καθώς και γραφιστικές φάρσες αναβαπτίστηκαν και νομιμοποιήθηκαν κάτω από τα λογότυπα έγκυρων και έγκριτων φορέων ενημέρωσης, με κάποιος να γελούν με το πόσο εύκολα τα ΜΜΕ κατάπιαν το δόλωμα και την πλειοψηφία της κοινής γνώμης να αναρωτιέται για το ποιον πρέπει να πιστέψει τελικά. Ο «τρικολόρ» Παρθενώνας ήταν η ελληνική έκδοση της ενημερωτικής τσαπατσουλιάς των ημερών μας, που αρκείται στο πάτημα τριών μόνο πλήκτρων για να μας μεταφέρει σε έναν κόσμο κατασκευασμένων ειδήσεων όπου η αλήθεια θα χάνεται μέσα στο ψέμα.
πηγή: avgi.gr άρθρο Πέτρου Κατσάκου > «Τρικολόρ» Παρθενώνας και τρικολόρε ενημέρωση
..."«τρικολόρ» παρθενώνας και τρικολόρε ενημέρωση"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...