www.thessaliatv.gr |
Πέθανε σήμερα το πρωί, μετά απο πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 77 ετών ο ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ζήσης Παπαδημητρίου.
Γνωστός στο πανελλήνιο για τις κοινωνικοπολιτικές του απόψεις αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο για τις εκπαιδευτικές του παρεμβάσεις και το μεγάλο του συγγραφικό έργο.
Μαχητικός στις απόψεις του, συνέβαλε με το δημόσιο λόγο του στη διαμόρφωση μιας κοινωνικής συνείδησης έντονα κριτικής και απορριπτικής των όσων τραγικών συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον ελληνικό δημόσιο βίο.
Επιθυμία του ήταν να αποτεφρωθεί και η τέφρα του να μεταφερθεί στην Φραγκφούρτη και να τοποθετηθεί στους τάφους των γονιών της συζύγου Κριστιάνε, τους οποίους θεωρούσε πολύ δικούς του ανθρώπους.
Τα προβλήματα υγείας δεν του επέτρεψαν να παρευρεθεί την περασμένη Κυριακή στην παρουσίαση του βιβλίου του «ΤΕΜΠΗ, το ενδιαίτημα των νυμφών».
BIOΓΡAΦIKO
Ο Ζήσης Παπαδημητρίου γεννήθηκε στις 17-7-1939 στους Γόννους της Λάρισας. Σπούδασε αρχικά Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτικού Βερολίνου (Technische Universitat Berlin) και στη συνέχεια Κοινωνιολογία στο Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Αμβούργου. Αναγορεύτηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας (Dr. Phil) του Πανεπιστημίου Johann Wolfgang von Goethe της Φρανκφούρτης του Μάιν.
Όντας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου υπήρξε στέλεχος της γερμανικής Σοσιαλιστικής Φοιτητικής Ένωσης (SDS) και συμμετείχε ενεργά στο κίνημα διαμαρτυρίας της δεκαετίας του 1960. Παράλληλα με τη συμμετοχή του στους πολιτικούς αγώνες στη Γερμανία, ανέπτυξε, μέσα από τις γραμμές του λαϊκού κινήματος, σημαντική δράση ενάντια στη Χούντα των Αθηνών. Συνιδρυτής του παραρτήματος της διε-θνούς πολιτικής οργάνωσης "Trikontinentale" στο Αμβούργο, συνέβαλε θεωρητικά και πρακτικά στην ενίσχυση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων των λαών του Τρίτου Κόσμου.
Ειδικεύτηκε στη Βιομηχανική Κοινωνιολογία και εργάστηκε για 12 περίπου χρόνια (1974-1985) ως ερευνητής στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας της Φρανκφούρτης, γνωστό και ως "Κριτική Σχολή της Φρανκφούρτης". Το ερευνητικό του έργο αφορά τον τεχνολογικό και οργανωτικό εκσυγχρονισμό και συγκεκριμένα την εφαρμογή της πληροφορικής (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, συστήματα επεξεργασίας στοιχείων, ρομποτική κ.λπ.) σε επιλεγμένους κλάδους της γερμανικής βιομηχανίας (βιομηχανία χάλυβα, αυτοκινητοβιομηχανία, βιομηχανία παραγωγής εργαλειομηχανων και ηλεκτρικών συσκευών κ.ά.), καθώς και στο τραπεζικό σύστημα.
Παράλληλα με τις ερευνητικές του δραστηριότητες δίδαξε επί 10 χρόνια, με την ιδιότητα του εντεταλμένου διδασκαλίας, Βιομηχανική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης. Το Δεκέμβριο του 1984 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής Γενικής Κοινωνιολογίας. Από το χειμερινό εξάμηνο 1985-1986 μέχρι και τη συνταξιοδότηση του (31-8-2006) δίδαξε Γενική και Πολιτική Κοινωνιολογία στο προπτυχιακό, καθώς και Πολιτική Επιστήμη στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών.
Διατέλεσε επισκέπτης ερευνητής (Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Tohoku της Ιαπωνίας, προσκεκλημένος από την Ιαπωνική Εταιρεία Προώθησης των Επιστημών (Japan Society for the Promotion of Science). Χρημάτισε για μια τριετία (1993-1996) επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών της Αθήνας με διδακτικό αντικείμενο την Κοινωνιολογία της Εργασίας, καθώς και για μια οκταετία στο Τμήμα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης (ΔΟΣΑ) του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή, όπου δίδαξε Γενική Κοινωνιολογία, Βιομηχανική Κοινωνιολογία και Πολιτική Επιστήμη. Από το 1995 και εντεύθεν ασχολείται με θέματα ξενοφοβίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού.
Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο στα ελληνικά, γερμανικά και αγγλικά.
Μεταφράσεις εργασιών του
κυκλοφόρησαν επίσης στα ιταλικά και στα ιαπωνικά.
Κυριότερα έργα του: Computer und Arbeitsproze? (Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οργάνωση της εργασίας), Campus Verlag, Frankfurt am Main/ New York (1978), Anthropocentric Production Systems in Greece. The Case of the Textile and Clothing Industry (Ανθρωποκεντρικά συστήματα παραγωγής στην Ελλάδα. Η περίπτωση της βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης), Brussels (1991), Κοινωνιολογικά ανάλεκτα. Όψεις της σύγχρονης βιομηχανικής κοινωνίας, εκδ. University Studio Press, Θεσσαλονίκη (1996), Ο ευρωπαϊκός ρατσισμός. Εισαγωγή στο φυλετικό μίσος, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα (2000), Μεταμοντέρνα Αδιέξοδα, εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη (2002), Παρεμβάσεις, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, Θεσσαλονίκη (2006), Στον αστερισμό της αβεβαιότητας, Παπαδημητριου Δ. Ζήσης εκδ. Θερμαϊκός, Θεσσαλονίκη (2012), Nα εμποδίσουμε την καταστροφή - Μανιφέστο για μια Ευρώπη της Ισότητας Roth Karl-Heinz, Παπαδημητρίου Δ. Ζήσης εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2013), Στην εποχή των αδιεξόδων, Παπαδημητρίου Δ. Ζήσης - Χατζηκωνσταντίνου Γεώργιος, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2014), Τέμπη, το ενδιαίτημα των Νυμφών, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2015)
Κυριότερα έργα του: Computer und Arbeitsproze? (Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οργάνωση της εργασίας), Campus Verlag, Frankfurt am Main/ New York (1978), Anthropocentric Production Systems in Greece. The Case of the Textile and Clothing Industry (Ανθρωποκεντρικά συστήματα παραγωγής στην Ελλάδα. Η περίπτωση της βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης), Brussels (1991), Κοινωνιολογικά ανάλεκτα. Όψεις της σύγχρονης βιομηχανικής κοινωνίας, εκδ. University Studio Press, Θεσσαλονίκη (1996), Ο ευρωπαϊκός ρατσισμός. Εισαγωγή στο φυλετικό μίσος, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα (2000), Μεταμοντέρνα Αδιέξοδα, εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη (2002), Παρεμβάσεις, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, Θεσσαλονίκη (2006), Στον αστερισμό της αβεβαιότητας, Παπαδημητριου Δ. Ζήσης εκδ. Θερμαϊκός, Θεσσαλονίκη (2012), Nα εμποδίσουμε την καταστροφή - Μανιφέστο για μια Ευρώπη της Ισότητας Roth Karl-Heinz, Παπαδημητρίου Δ. Ζήσης εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2013), Στην εποχή των αδιεξόδων, Παπαδημητρίου Δ. Ζήσης - Χατζηκωνσταντίνου Γεώργιος, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2014), Τέμπη, το ενδιαίτημα των Νυμφών, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη (2015)
Συμβάλλοντας στον ενεργά στον πολιτισμό, στους Γόννους της Λάρισας, (γενέτειρά του Ζήση Παπαδημητρίου), τις τρεις τελευταίες
δεκαετίες το ζεύγος Κριστιάνε και Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου
οργανώνουν, στον αύλειο χώρο του
παραδοσιακού τους σπιτιού κάθε καλοκαίρι,
εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής και φωτογραφίας. Στην πορεία, οι εκθέσεις
εικαστικών εμπλουτίσθηκαν με εκδηλώσεις μουσικής, θεατρικές παραστάσεις και
παρουσιάσεις βιβλίων. Από το 2012 λειτουργεί η Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης στους Γόννους μετά την ανακαίνιση του
κτιρίου της παλαιάς Κοινότητας Γόννων στην κεντρική πλατεία του χωριού, το
οποίο και ο Δήμος Τεμπών έθεσε στη διάθεσή τους.
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2013) | Η άμεση δημοκρατία στον 21ο αιώνα, Νησίδες |
(2013) | Να εμποδίσουμε την καταστροφή, Νησίδες |
(2012) | Η διαχείριση του πόνου στη δημόσια σφαίρα, Προπομπός |
(2012) | Μετά το "τέλος" της ιστορίας, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης |
(1998) | Για μια Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων, Εκδόσεις Παπαζήση |
ΑΡΘΡΑ στο Tvxs.gr
Ζήσης Παπαδημητρίου
ΠΗΓΕΣ: www.politeianet.gr
..."έφυγε ο διανοητής ζήσης δ. παπαδημητρίου"...(>βιογραφικό<)
..."ιστογραμμή"...