..."οι ευθύνες μας μπροστά στη νέα πραγματικότητα"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...

Του Άλκη Ρήγου

Μετά τα καταλυτικά και πολυσήμαντα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν διαμορφώνεται ένα νέο και ιδιότυπο πολιτικό σκηνικό με εντυπωσιακά κυρίαρχο τον πρωθυπουργό.

Σε μια πρωθυπουργοκεντρική κοινοβουλευτική δημοκρατία η κυριαρχία αυτή δημιουργεί μια αίσθηση ανεξαρτησίας του προσώπου του πρωθυπουργού, την οποία εντείνει η ανυπαρξία στρατηγικού σχεδίου της αντιπολίτευσης και κυρίως ο κυρίαρχος μικροαστικός τρόπος σύλληψης του πολιτικού και ο συνακόλουθος -βοηθούσης και της ιδεαλιστικής μας παιδείας- πολιτικός μύθος περί καλών ή κακών αρχηγών - μεσσιών που, ξεκομμένοι λίγο - πολύ από την κοινωνία, είναι σε θέση να άγουν και να φέρουν τους λαούς ως άβουλα όντα - μάζες, στον θρίαμβο είτε την ήττα, ανάλογα με τα προσωπικά τους προτερήματα ή ελαττώματα και βέβαια... την τύχη.

Οι κοινωνίες όμως δεν προχωρούν στην τύχη. «Ο άνθρωπος -για να θυμηθούμε την αυστηρά επιστημονική θέση του Μαρξ- δεν κάνει ελεύθερα την ιστορία του, αλλά πράττει μέσα και κάτω από τις συνθήκες που βρίσκει μπροστά του». Είναι γέννημα - θρέμμα και ταυτόχρονα συντηρητής ή ανατροπέας ή και τα δυο μαζί αυτών των συνθηκών, είναι συλλογικό κοινωνικό ον, που ζει μέσα στον χρόνο και τον χώρο, με ιστορικές μνήμες ελπίδες, και απογοητεύσεις, πολιτιστικές και ιδεολογικές αντιλήψεις, κοινωνική καταγωγή και ένταξη.
 Αν αυτό ισχύει για όλους, ισχύει ιδιαίτερα για τους αριστερούς πολίτες και προφανώς τους αριστερούς πολιτικούς. Πολιτικούς που οφείλουν, επί ποινή ακυρώσεως της αριστερής τους ταυτότητας, να υποτάσσουν τις προσωπικές τους επιλογές στη συλλογική αντίληψη πρόσληψης των αντιφατικών και δύσκολων συνθηκών που αντιμετωπίζουμε σ' αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο θέσεων που διεξάγουμε. Αν αυτό, όπως όλα δείχνουν και η κοινωνία αναγνωρίζει, το σέβεται ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουν να το σέβονται και η πρόεδρος της Βουλής και οι υπουργοί και οι βουλευτές του κόμματος!

Η συλλογικότητα στην οποία εθελοντικά εντάχθηκαν δεν τους διαφοροποιεί από τα άλλα μέλη του πολιτικού μας Υποκειμένου επειδή εκλέχτηκαν ως βουλευτές του. Το αντίθετο μάλιστα. Σημαίνει όμως, αν βέβαια αδυνατούν να υποστηρίξουν ηθικο-πολιτικά τις επιλογές της πλειοψηφίας όπου ανήκουν, να παραιτηθούν, διαφορετικά να υποστείλουν χωρίς αστερίσκους και αυτάρεσκες προσωπικές δηλώσεις, το προσωπικό τους Εγώ μέσα στο συλλογικό Εμείς, όσο δύσκολο για κάποιους/ες κι αν είναι!

Ένα συλλογικό Εμείς που, παρά τις ελλείψεις, τις εσωκομματικές αδυναμίες, τα δομικά προβλήματα που αφήσαμε να κακοφορμίσουν και μια σειρά αδράνειες, δίνει σε επίπεδο Ο.Μ. καθημερινά τη μάχη μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια στη μεγάλη του πλειονότητα. Αυτή η μάχη και όχι οι αντιφατικές εμφανίσεις κάποιων στα ανυπόληπτα άλλωστε τηλεοπτικά μέσα έδωσε τη νίκη στο δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα με σαφές ταξικό πρόσημο, που οφείλουμε όλοι να υπηρετήσουμε με συνέπεια. Και εδώ οι ευθύνες κυβέρνησης και κόμματος είναι μεγάλες και άμεσες.

..."ιστογραμμή"...

Ανεξάρτητα από τα μέτρα της νέας προγραμματικής συμφωνίας με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς -μέτρα προφανώς κοινωνικά επώδυνα, με βαρύ κόστος, μα και με ελπιδοφόρες προοπτικές για το χρέος και το αναπτυξιακό πακέτο που περιέχουν-, έχουμε καθήκον με κομματικές πρωτοβουλίες και κυβερνητικές αποφάσεις να εμπλουτίζουμε καθημερινά σε όλα τα πεδία, με πράξεις που να αποδεικνύουν τη σαφή ταξική μας δέσμευση. Να αποδεικνύουν ότι για μας δεν εξαερώθηκαν οι κοινωνικές αντιθέσεις μέσα σε θολές περί αδιαφοροποίητου λαού και έθνους ρητορείες. 

Μέτρα τόσο ενάντια στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και του περίφημου τριγώνου της διαπλοκής όσο όμως και στο πεδίο των ιδεολογικών και πολιτιστικών επιλογών μας στην Υγεία, την Παιδεία, την Έρευνα, την Κοινωνική Αλληλεγγύη, τον Αθλητισμό, τη Δικαιοσύνη, τη λεγόμενη Δημόσια Τάξη, την Κοινωνική Πρόνοια, τη Δημόσια διοίκηση, την Αυτοδιοίκηση, τον Πολιτισμό, το Περιβάλλον, τους Μετανάστες, την Εξωτερική πολυδιάστατη Πολιτική... Μόνο έτσι η συμφωνία θα γίνει βιώσιμη και η Ελπίδα δεν θα σβήσει στους χτυπημένους από τις μνημονιακές επιλογές συμπολίτες μας, ενώ θα δημιουργεί κέφι δράσης στα μέλη του κόμματος. Και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συνεδριάσουν άμεσα τα αδρανοποιημένα όργανα του κόμματος: η Κ.Ε. και τα θεματικά Τμήματα σε συνεργασία με τις αντίστοιχες Επιτροπές της Κ.Ο. και όχι άλλο οι τάσεις που έχουν υποκαταστήσει τις συλλογικές μας λειτουργίες

Ας μη λησμονούμε άλλωστε το πρωτοφανές κύμα της διεθνούς αλληλεγγύης και τις θετικές διεργασίες ανάμεσα στις εγρήγορες προοδευτικές συνειδήσεις πολιτών, κομμάτων και συνδικάτων που έχουμε δημιουργήσει για μια νέα κοινωνική και πλουραλιστική Ευρώπη χωρίς "μονόδρομους" κάθε είδους, με σεβασμό στα οράματα που την γέννησαν μετά το τέλος του μεγάλου αντιφασιστικού πολέμου. Γεγονός που απέτρεψε την ανατροπή της κυβέρνησης, δημιούργησε σημαντικές ρωγμές στο νεοφιλελεύθερο ευρωπαϊκό μέτωπο, αλλά υποχρεώνει και μας να μην υποστείλουμε τους στρατηγικούς μας στόχους για ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό με δημοκρατία και σεβασμό όλων των διευρυνόμενων ελευθεριών, άρα να μην υποταχθούμε, ούτε όμως και να πέσουμε μέσα από μια... "ένδοξη' αδιαλλαξία. Δεν είμαστε μια αριστερή παρένθεση σε ένα νεοφιλελεύθερο Καπιταλιστικό σύμπαν, αλλά ο καταλύτης ανατροπής του στο αύριο.

πηγή: avgi.gr άρθρο του Άλκη Ρήγου > Οι ευθύνες μας μπροστά στη νέα πραγματικότητα 

..."οι ευθύνες μας μπροστά στη νέα πραγματικότητα"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...