 |
| ..."ιστογραμμή"... |
Η νεοφιλελεύθερη επέλαση των Μνημονίων και οι τραγικές συνθήκες που ήδη διαμορφώνονται στα εργασιακά, ασφαλιστικά και θεσμικά ζητήματα των ΜΜΕ στην πραγματικότητα αποδεικνύουν τις προθέσεις τού εκδοτικού κατεστημένου για την ποιότητα ενημέρωσης και τις συνθήκες εργασίας μας.
Η υψηλότατη ανεργία, η μαύρη εργασία, τα χρέη δισ. με υπόγειους και ανώγειους εκβιασμούς για τη διαγραφή τους, η φιλοεργοδοτική εργατική νομοθεσία, η κατάργηση των ΣΣΕ, η αναξιοπιστία των μέσων με αποτέλεσμα τη χαμηλή αναγνωσιμότητα και την αντίστοιχη συρρίκνωση της διαφημιστικής δαπάνης είναι το κλίμα που ευνοεί μια εξαρτημένη ενημέρωση με εργαζόμενους που θα... χορεύουν όπως θέλουν τα κάθε μορφής συμφέροντα.
Επειδή, απ' όσα είδαμε μέχρι τώρα (ΕΡΤ, ρύθμιση Διαδικτύου), το πολιτικό κλίμα δείχνει να είναι σήμερα ευνοϊκό για την άρση των δεινών που ταλανίζουν των κλάδο μας, το ερώτημα είναι πόσο κάποιες διοικήσεις σωματείων θέλουν να αγωνιστούν για λύσεις που θα εξυπηρετούν τους εργαζόμενους ή θα επιδιώκουν να διαιωνίσουν ένα σύστημα βολεμένο στη διαπλοκή, στις προκλητικές ανισότητες και τις συντεχνιακές λογικές, όπως συνέβαινε για δεκαετίες.
Εκατοντάδες δημοσιογράφοι οδηγήθηκαν στην ανεργία και την κοινωνική περιθωριοποίηση. Ο ΕΔΟΕΑΠ, ο οποίος έχει περιέλθει σε δεινή θέση λόγω σπατάλης και λανθασμένων αποφάσεων, πνέει ομολογουμένως τα λοίσθια. Η λογική των Δελτίων Παροχής Υπηρεσιών επιβάλλει σε χιλιάδες εργαζόμενος στα ΜΜΕ να εμφανίζονται ως ελεύθεροι επιχειρηματίες, ενώ στην πραγματικότητα είναι μισθωτοί. Αποτέλεσμα είναι να επωμίζονται οι ίδιοι την ασφαλιστική δαπάνη, οι εργοδότες να εισφοροδιαφεύγουν συννόμως και το ΕΤΑΠ - ΜΜΕ να χάνει πολύτιμους πόρους.
Η έκρηξη των new media του Διαδικτύου έχει προκαλέσει μια αχαρτογράφητη αγορά εργασίας, πραγματική ζούγκλα, όπου επικρατεί η εργοδοτική αυθαιρεσία και η εργασιακή εκμετάλλευση. Μέχρι σήμερα η παρουσία των δημοσιογραφικών ενώσεων σε αυτούς τους χώρους εργασίας υπήρξε υποτυπώδης, με αποτέλεσμα οι νέοι δημοσιογράφοι να μην τις εμπιστεύονται και να θεωρούν εαυτούς απροστάτευτους.
Η λύση είναι μία και πρέπει να επιβληθεί από τους δημοσιογράφους που βρίσκονται εκτός συντεχνιακής λογικής: ένα ενιαίο Πανελλαδικό Ταμείο Τύπου, όπου όλοι θα ενταχθούν ισότιμα, χωρίς ανισότητες, διακρίσεις και ασφαλιστικές αδικίες. Αυτό σημαίνει ότι οι όλοι πόροι θα εισρέουν σε αυτό το ενιαίο ταμείο, το οποίο θα περιλαμβάνει τους κλάδους υγείας, περίθαλψης και επικούρησης. Με συνακόλουθη τη δημιουργία, επιτέλους, ενός ισχυρού συνδικάτου Τύπου.
Είναι καθοριστικό στις επερχόμενες εκλογές στην Ένωση Ηλεκτρονικού και Περιοδικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) να εκλεγούν υποψήφιοι που κατανοούν από πρώτο χέρι τα προβλήματα των εργαζόμενων και των ανέργων, για να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του κλάδου: το ασφαλιστικό, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την ισότιμη ένταξη των συναδέλφων του Διαδικτύου και όλων των χρονίων προβλημάτων που σήμερα, με ευνοϊκή πολιτική συγκυρία -όπως π.χ. στην ΕΡΤ-, μπορούν να επιλυθούν.
Ακριβώς επειδή τελευταία ο περιοδικός Τύπος εκπροσωπείται από μια ευκαιριακή πλειοψηφία συντεταγμένη με το πιο αντιδραστικό κομμάτι του κλάδου.
* Ο Πάνος Πικραμένος είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΠΗΤ
πηγή: avgi.gr άρθρο Του Πάνου Πικραμένου > Η τραγική ελαφρότητα της δημοσιογραφίας
..."ιστογραμμή"..