..."ιστογραμμή" |
Κατά συνέπεια, το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν θα συνεχιστούν οι μνημονιακές πολιτικές, αλλά τι θα τις αντικαταστήσει για να πάρει μπροστά η ελληνική οικονομία με όρους κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης. Αυτή τη θεμελιακή πολιτική επιλογή εξυπηρετεί η απόφαση της κυβέρνησης να προτείνει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων και δράσεων, που θα τονώσουν την ανάπτυξη και θα ανοίξουν τον δρόμο για την αποκατάσταση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας.
Το έργο της νέας ελληνικής κυβέρνησης δυσκολεύεται από το περιοριστικό δημοσιονομικό πλαίσιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να συνεχιστεί το ασφυκτικό πλαίσιο με τα υπερβολικά, αιματηρά και άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.
Ήδη με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαραίου στο Eurogroup, τα περιβόητα πλεονάσματα αντικαταστάθηκαν από τον όρο "κατάλληλα πλεονάσματα". Αυτό δείχνει ότι και οι εταίροι κατανόησαν πλέον πως πρέπει να αλλάξει το μείγμα πολιτικής και να περάσουμε από την υπερφορολόγηση και τις αιματηρές περικοπές κοινωνικών δαπανών σε αναπτυξιακά μέτρα που θα τονώσουν την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της οικονομίας.
Υπό αυτή την έννοια, είναι απορίας άξιο γιατί εγκαλεί τη νέα κυβέρνηση ο Σαμαράς. Δυσφορεί για τη μείωση των υπερβολικών πρωτογενών πλεονασμάτων στα οποία είχε δεσμευτεί; Ζητάει να εφαρμοστούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις τις οποίες είχε αναλάβει ο ίδιος έναντι των δανειστών, όπως καλούσε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δηλαδή η Ευρωδεξιά, με την ανακοίνωση για την έκδοση της οποίας πρωταγωνίστησε; Γιατί αποφεύγει να τοποθετηθεί ευθέως και αρέσκεται στην τακτική της τεθλασμένης;
Ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ. ελπίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα κρύψει στις δεσμεύσεις του απέναντι στους δανειστές και στην Ευρωδεξιά και ότι θα αποφύγει τους εσωκομματικούς τους αντιπάλους.
Ο Σαμαράς επιχειρεί να βάλει ξανά από το παράθυρο τις μνημονιακές πολιτικές που έβγαλε από την πόρτα ο ελληνικός λαός και η νέα κυβέρνηση. Ποιος, άραγε, βάζει τη χώρα σε νέο Μνημόνιο, όπως ισχυρίζεται ο Σαμαράς;
Η νέα ελληνική κυβέρνηση, που διαπραγματεύεται σκληρά μια νέα συμφωνία για την απομείωση του χρέους και αρνείται να πάρει μέτρα περικοπών μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, που αντιστέκεται στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ή ο ίδιος, που είχε συμφωνήσει σε αυτές τις επιλογές μέσω του περιβόητου e-mail Xαρδούβελη;
Η νέα ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με τις επιλογές της μεταθέτει το βάρος των εσόδων από τα χαμηλότερα εισοδήματα στα υψηλότερα, ενώ αντίθετα η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έριχνε τα βάρη στα συνήθη υποζύγια και όχι σε έχοντες, κατέχοντες και φοροδιαφεύγοντες. Το μείζον, επομένως, είναι η αλλαγή πολιτικής. Ο Σαμαράς καλό θα ήταν να μην κρύβεται πίσω από τις μνημονιακές επιλογές και να στηρίξει τις εθνικές "κόκκινες γραμμές".
πηγή: avgi.gr κύριο άρθρο > Aλλαγή πολιτικής
..."αλλαγή πολιτικής"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...