 |
| ..."ιστογραμμή"... |
Σημαντικό ρόλο, παίζει και το ανθρώπινο συναίσθημα.
Η υπερηφάνεια του ενός κόντρα στον εγωϊσμό του άλλου. Η απαίτηση για αξιοπρέπεια σε αντιδιαστολή με τη διάθεση για ταπείνωση.
Ο Σόιμπλε και μερικοί σύμμαχοί του δεν θέλουν η Ελλάδα μόνο να τιμωρηθεί, αλλά και να εξευτελισθεί.
Η βιαιότητα της ανακοίνωσης της απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας , στο τέλος της περασμένης εβδομάδας και το κλείσιμο της «στρόφιγγας» της τροφοδοσίας των ελληνικών τραπεζών, μόλις ο Βαρουφάκης έφυγε από το γραφείο του Ντράγκι, δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά.
Ας βάλουμε στο…παιχνίδι και μερικούς αριθμούς, από αυτούς που…αγνοεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Πόσο είπαμε ότι είναι το ελληνικό χρέος που δεν μπορούν να «κουρέψουν» οι εταίροι γιατί θα «φτωχύνουν»; 317 δισ ευρώ. Μάλιστα.
Τώρα, ας βάλουμε δίπλα του έναν άλλο αριθμό, αυτόν που αποκαλύπτει η δημοσιογραφική έρευνα για τα SwissLeaks. Για να μην αναφερθώ και στα ποσά που έγιναν γνωστά από τα LuxLeaks (2014) και τα Offshore Leaks (2013).
Μόνο την περίοδο 2006-2007, 180 δισεκατομμύρια «ξέφυγαν» από τα εθνικά φορολογικά συστήματα. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από το μισό του ελληνικού χρέους. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι σε όλες τις ελβετικές τράπεζες, και σε μία μεγαλύτερη χρονική περίοδο, πέρασαν πολλά «ελληνικά χρέη» προκαλώντας ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά σε διάφορες χώρες.
Γι’ αυτά τα ποσά, όμως, δεν εξοργίζονται οι «σκληροί» εταίροι.
Αντιθέτως, διακρίνω μια αμηχανία για τη συνεχή ροή πληροφοριών που φέρνουν στο φως οι δημοσιογράφοι. Οι φοβεροί και τρομεροί φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί τους δεν εντόπισαν το «πέταγμα» των κολοσσιαίων κεφαλαίων.
Ας ασχοληθούμε και με έναν άλλο αριθμό, τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο που σκοπεύει να διεκδικήσει από τη Γερμανία η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Το νούμερο ανέρχεται στα 311 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το απόρρητο πόρισμα της αρμόδιας επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που «φιλοξενήθηκε» στις κυριακάτικες εφημερίδες.
Καλύπτει, δηλαδή, ολόκληρο το ελληνικό χρέος.
Δύο φορές, το 1953 και το 1990, οι νικητές του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου άφησαν στην…άκρη τις πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας. Οδηγός, για αυτές τις αποφάσεις, ήταν και η ταπείνωση που υπέστη το Βερολίνο από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919 μαζί με την άνοδο των Ναζί.
Η γερμανική κυβέρνηση δείχνει να έχει ξεχάσει, στο θέμα του ελληνικού χρέους, ότι η ταπείνωση δεν αποδείχθηκε ποτέ καλή στρατηγική στις διεθνείς σχέσεις.
πηγή:
..."η ταπείνωση που επιδιώκει ο σόϊμπλε και οι αριθμοί που…αγνοεί"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...