"ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΗΣ": ANAZHTEITAI ... (Ένα πρώτο σχόλιο)
- Η οικιστική ανάπτυξη στη χώρα μας που δημιουργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, επέφερε σημαντικές επιπτώσεις στο ίδιο το περιβάλλον.
Επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον αλλά και στο ίδιο το δομημένο.
Επιπτώσεις επιπρόσθετα στη ίδια τη γη ως “υπεραξία” αλλά και “εκμετάλλευση”. Βασικός παράγοντας η απόσταση μεταξύ πολιτικών προθέσεων και στρεβλής εφαρμογής από τους αντίστοιχους μηχανισμούς δημόσιας διοίκησης αλλά και τοπικών αυτοδιοικήσεων με περιορισμένο όραμα.
- Σήμερα είναι εμφανής η έκταση της περιβαλλοντικής στρέβλωσης ως δομημένα σύνολα με ελλείμματα ποιότητας στη αισθητική, στη ποιότητα προσφερόμενης ζωής στη μικροκλίμακα των οικισμών στις αγροτικές, ημιαστικές και αστικές περιοχές.
- Δημιουργήθηκαν με σαφής πολιτικές, ζώνες ταξικότητας στη ποιότητα ζωής και υποδομών.
- Το πρώτιστο μέλημά μας είναι η αποκατάσταση και εναρμόνιση του δομημένου περιβάλλοντος με βασικά ποιοτικά στοιχεία -που οφείλουμε- μέσα από εκτεταμένες αναπλάσεις - αποκαταστάσεις και διορθωτικές υποδομές ποιότητας ζωής των πολιτών.
- Με στόχο τον προσδιορισμό πλαισίων και πολιτικών κριτηρίων ελέγχου του άτυπου «χρηματιστηρίου γης» που σήμερα βρίσκεται έξω από τις ίδιες τις δυνατότητες ελέγχου της πολιτείας η οποία απλώς καταγράφει στις υπεραξίες που δημιουργούνται για «φορολογικούς» λόγους μέσα από την “αντικειμενική αξία”.
- Με στόχο:
να επαναχαραχθεί το αύριο στο περιβάλλον όχι με τις «διαχειριστικές γραφειοκρατικές πρακτικές ετών» που γαλούχησαν αρνητικές πτυχές στη Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση και διαμόρφωσαν ιδιότυπο σύστημα στρεβλών εφαρμογών και συμπεριφορών (βλ. συνήγορος Πολίτη) που εκτός από το ότι υποβάθμισαν ποιοτικά το περιβάλλον, υποβάθμισαν τις ίδιες τις σχέσεις ανθρώπων και περιβάλλοντος με πρωταγωνιστές τους άμεσα εμπλεκόμενους.
-τον Περιφερειακό ανασχεδιασμό, με την τη ταύτιση χωρικής - πολιτιστική - κοινωνικής - οικονομικής ανάπτυξης των Περιφερειών.
-τον πολιτικό έλεγχο των αξιών γης ως πολιτικού εργαλείου ισόρροπης και κοινωνικά εναρμονισμένης ποιότητας ζωής και δικαιωμάτων των πολιτών.
-τον γεωγραφικό αυτοδιοικητικό ανασχεδιασμό με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και στόχους.
Οι μέχρι σήμερα πολιτικές μας οικιστικής ανάπτυξης και χωροταξίας επέφεραν σαν αποτέλεσμα να έχουμε:
- τόσο μεγάλη οικιστική και δύσμορφη αναλογία Κέντρου - Περιφέρειας
- το χαμηλότερο δείκτη διατήρησης ιστορικών κέντρων των πόλεων και οικισμών της διευρυμένης Ε.Ε.
- τόσο χαμηλή ποιότητα αλλά και ανασφάλεια στο δομημένο περιβάλλον.
- τόσο μεγάλο δείκτη διάσπαρτων και άναρχων οικιστικών δράσεων.
- προσχηματικότητα πάνω στους αναπτυξιακούς στόχουςκαι εφαρμογής.
- ξέκομα ποιότητας στη μικροκλίμακα δόμησης και συνθηκών περιβάλλοντος.
- ξέκομα της χωροταξικής ανάπτυξης και αειφορίας ως συστατικό πολιτισμού μας.
Oι επιπτώσεις του ίδιου του συστήματος σχεδιασμού και υλοποίησης, που εμείς πολιτικά επιλέξαμε και εφαρμόσανε, ήταν προς «όφελος» διαμεσολαβητών του ελέγχου και υλοποίησης της χωρικής μας “ανάπτυξης”…
Επομένως πρέπει να μιλήσουμε τις επόμενες δεκαετίες για αποκατάσταση της ποιότητας του δομημένου περιβάλλοντος (που εμείς εμμέσως πλην σαφώς υποβαθμίσαμε) παράλληλα με τους αναπτυξιακούς μας στόχους.
tassosdikas