 |
| mplokia.gr |
του Στρατή Πάλλη
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το 40 % των Ελλήνων θεωρεί θετική, σχεδόν θετική ή ουδέτερη την εξόντωση των 56.000 Ελλήνων Εβραίων στη διάρκεια της γερμανικής κατοχή. Θα υποθέσω αυθαίρετα ότι η έρευνα δεν είναι ακριβής, αποκλίνει απο τα πραγματικά αισθήματα των πολιτών. Θα περιορίσω το ποσοστό στο 30%.
Λέγω ευθέως ότι αυτό το 30% δεν είναι και δεν μπορεί να είναι στο ορατό μέλλον μέρος του ακροατηρίου, ως προς το προσφυγικό-μεταναστευτικό , στο οποίο θέλει να απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, η Προοδευτική Συμμαχία, η κεντροαριστερά, η φιλελεύθερη, δημοκρατική κεντροδεξιά. Αυτό το 30 % είναι αδύνατο να παρακολουθήσει σήμερα οποιαδήποτε ορθολογική και σύμφωνη με την ανθρωπιά και την δικαιοσύνη διαχείριση του προβλήματος. Διακατέχεται από μή αντιστρέψιμη ξενοφοβία , αγιάτρευτο ρατσισμό και ακαταμάχητο εγωισμό.
Και προσοχή, αυτό το 30% δεν εδρεύει στα νησιά του Αν. Αιγαίου, στα Διαβατά ή στα Βρασνά. Επιμερίζεται σε όλη την επικράτεια. Είναι έτοιμο να συνηγορήσει και να συμπράξει σε κάθε λογής ακροδεξιές πολιτικές σαλβινικού και ορμπανικού τύπου συμπεριλαμβανομένων των τρεχουσών επιλογών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με σύμμαχο την αιδήμονα ανοχή της μιας επιφυλακτικής κοινωνίας .
ΩΣ ΣΥΡΙΖΑ, ως κορμός της δημοκρατικής παράταξης, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ μιά ολοκληρωμένη, επικαιροποιημένη εναλλακτική προγραμματική πρόταση για το προσφυγικό -μεταναστευτικό, πειστική, συνετή και ταυτόχρονα ριζοσπαστική, που προοπτικά να λάβει τη μορφή πρότασης νόμου υπογραμμένη όχι μόνο από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης – γιατί όχι και ως πρόταση κινηματική, υπογραμμένη από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες
.
α ) Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ σε μια ειλικρινή ανάλυση της εσωτερικής και διεθνούς πραγματικότητας:
- Παρατεινόμενη επ “αόριστον πίεση των μεταναστευτικών ρευμάτων, δημογραφικό έλλειμα της χώρας, διάχυτος τοπικιστικός αρνητισμός, υπερεκτίμηση της ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενης Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας (ας την ξαναδιαβάσουμε).
- Ας προβληματιστούμε αν, στο ορατό μέλλον, είναι διατεθειμένη η ΕΕ να υποστηρίξει μιά συλλογική πολιτική διαφορετική από αυτήν της Ευρώπης- φρούριο, με την Ελλάδα , την Ιταλία και την Ισπανία στις επάλξει. ( Η πρόταση της Γερμανίας, στο μακρινό β” εξάμηνο του 2020, μας υπόσχεται δύο πράγματα: Ικανοποίηση του αιτήματος της δημοκρατικής κοινής γνώμης της Ευρώπης για επιμερισμό των ευθυνών και ταυτόχρονα παράταση της αβεβαιότητας με την αλακάρτ εφαρμογή της). Οι με κάθε τρόπο αποτροπές σε συνδυασμό με τις μέγιστες δυνατές απελάσεις φαίνεται ότι θα παραμείνουν οι κύριες πολιτικές μιας απρόθυμης και συντηρητικής Ευρώπης .
β ) Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΕΙ την τρέχουσα πολιτική μας: Δεν επαρκεί η σύγκριση της ολέθριας πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης με την έντιμη και σχετικά αποτελεσματική της προηγούμενης. Ούτε μόνο η κοινοβουλευτική αντιπαράθεση , η έκδοση ανακοινώσεων , τα tweets , το πυρ ομαδόν γιά κάθε νέα ωμότητα ή γελοιότητα του κυβερνητικού επιτελείου.Ούτε μιά πολιτική άμυνας απέναντι στις συνεχείς επιθέσεις και διαστρεβλώσεις.
Είναι εντελώς λαθεμένη η κυρίαρχη επιχειρηματολογία μας ότι η κυβέρνηση δεν έχει σαφή πολιτική, ότι την αλλάζει συνεχώς κλπ. Είχε προεκλογικά και μάλιστα επιτυχία. Τώρα επίσης έχει και παραέχει. Την προσαρμόζει και την κλιμακώνει συστηματικά. Εξωθεί το πρόβλημα στα άκρα. Το δαιμονοποιεί μεθοδικά. Καθιστά τους πρόσφυγες απεχθείς σε όλη την επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων των νησιών, υπερήφανων για την αλληλεγγύη τους, που όμως γονατίζουν από το βάρος.
Η «ωραία » λύση της είναι ο αποκλεισμός με κάθε κόστος των προσφύγων – μεταναστών , οι συνοπτικές απελάσεις, ο εγκλεισμός επ” αόριστον σε συνθήκες εξαθλίωσης, η άγρια καταστολή της παραμικρής διαμαρτυρίας ως επιπλέον μήνυμα, αποτροπής, η ιδεολογική και πρακτική εξόντωση της αλληλεγγύης με τη συκοφάντηση και τον εξοβελισμό των ΜΚΟ και η σταδιακή, σε βάθος χρόνου, ηθική εξαχρείωση του κοινωνικού σώματος.
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και έβλεπε και έκανε πολλά στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά η εποχή του βλέποντας και κάνοντας έχει φάει τα ψωμιά της. Οταν το προσφυγικό – μεταναστευτικό έχει αναχθεί εδώ και καιρό σε κρίσιμο διακύβευμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν είναι παραδεκτό να του δίνουμε λιγότερη προσοχή ή έμφαση απ” ότι σε άλλα ζητήματα προφανώς μικρότερης σημασίας, όπως πχ οι εξελίξεις στην προανακριτική.
Η ολιστική διαχείριση του προσφυγικού έχει καταστεί το κύριο όχημα είτε για τον εκδημοκρατισμό είτε τον εκφασισμό της κοινωνίας. Ανυπομονώ για μια επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε νησί του Αν. Αιγαίου, για την γόνιμη τριβή του με την ωμή πραγματικότητα .
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ,
1) Να είμαστε ξεκάθαροι : Η δημογραφική αιμορραγία της χώρας προβλέπεται να περιορίσει στα 8.500.000 το πληθυσμό της Ελλάδας ως το 2.050. Οπως σωστά επισήμανε πρόσφατα ο Α.Λιάκος, η χώρα πρέπει να υποδεχθεί και να εντάξει τα προσεχή χρόνια 1.000.000 μετανάστες, αν επιθυμεί να αποφύγει τη δημογραφική καθίζηση , την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος κλπ. Σήμερα, 100 χιλιάδες πρόσφυγες – μετανάστες, το 1% του πληθυσμού της χώρας, είναι απολύτως διαχειρίσιμος αριθμός.
Να θυμίζουμε συνεχώς ότι οι 600.000 ή το 1.000.000 κατ” άλλους μετανάστες στις δεκαετίες του ’90 και του 2.000, κυρίως αλβανοί, μέσα σε παρόμοιες συνθήκες ξενοφοβίας και ρατσιστικής επιθετικότητας, παρά τα βάσανα και τις δυσκολίες εντάχθηκαν τελικά στην ελληνική κοινωνία, χωρίς κανένα πρόγραμμα ένταξης, μόνο χάρη στις τυφλές δυνάμεις της αγοράς εργασίας.
Ναι, εμείς δίναμε και θα δίνουμε τη δυνατότητα αίτησης ασύλου – διεθνούς προστασίας. Ναι, εμείς είμαστε υπέρ της κατανομής σε όλη τη χώρα και οι τοπικές οργανώσεις μας δεν θα παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας τις ξενοφοβικές αντιδράσεις.
Ναι, εμείς είμαστε υπέρ της ένταξης στις κοινωνίες της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Ναι, εμείς θα ξαναχορηγήσουμε ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, δικαίωμα στην εργασία, στην ασφάλιση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως είχαμε κάνει προηγουμένως για εκατομμύρια έλληνες ανασφάλιστους.
Ναι, αναγνωρίζουμε ανεπάρκειες και ολιγωρίες στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης και διατροφής, στις γρηγορότερες μεταφορές στην ενδοχώρα.
Ναι, καθυστερήσαμε πολύ την επαρκή στελέχωση των επιτροπών για την εξέταση σε εύλογο χρόνο των αιτήσεων ασύλου και γιά την ένταξη κάναμε λιγότερα των αναγκαίων.
Ναι, ήταν λάθος να κυκλοφορούν ελεύθεροι και υποτροπιάζοντες οι ελάχιστοι παραβατικοί μετά τον ορισμό δικασίμου ένα και δύο χρόνια μετά την τέλεση του αδικήματος.
2) ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ: Την επιστροφή στις επιτροπές ασύλου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Την εξατομικευμένη εξέταση όλων των αιτήσεων με απάλειψη του κριτηρίου της ασφαλούς χώρας προέλευσης , όταν πχ αυτή η χώρα είναι θύμα περιβαλλοντικής καταστροφής, διεφθαρμένης διακυβέρνησης ή ωμής εκμετάλλευσης. Την κατάργηση του γεωγραφικού περιορισμού στα νησιά , ο οποίος δεν προβλέπεται σε καμία συνθήκη, δεν ισχύει γιά τον Εβρο ούτε εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη, απλώς υπονοείται στην Κοινή Δήλωση και είναι αποτέλεσμα συμφωνίας κυρίων (και κυρίας ) μεταξύ των ευρωπαίων και της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο γεωγραφικός περιορισμός είναι στην πράξη εθελούσια προσαρμογή του Δουβλίνου στο εσωτερικό της Ελλάδας και καμίας άλλης χώρας της Ευρώπης, ίσως κατανοητός στις συνθήκες κρίσης του 2016 με το κλείσιμο των συνόρων προς τη βόρεια Ευρώπη, που όμως οι συνέπειές του πληρώνονται τώρα με την αδιάλλακτη εφαρμογή του από την κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν έχει πιά καμία θέση στην ατζέντα μας για το προσφυγικό , όταν μάλιστα η προσεχής, έστω ατελής, τροποποίηση του »Δουβλίνου» θα κατανέμει με σύντομες διαδικασίες τους νεοεισερχόμενους στις χώρες των »προθύμων». Η κατάργηση του γ.π. πρέπει να εισαχθεί άμεσα στην ημερήσια διάταξη της μεταναστευτικής μας πολιτικής .
3) ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ πολιτικές ένταξης των δικαιούχων ασύλου – διεθνούς προστασίας, με αυστηρά περιορισμένο χρόνο παραμονής σε κέντρα φιλοξενίας στην ενδοχώρα, όπου θα εφαρμόζονται προγράμματα ενημέρωσης, εκμάθησης γλώσσας, ψυχολογικής υποστήριξης , συμμετοχής στην τοπικές κοινωνικές δραστηριότητες (δραστική καταπολέμηση της ιδρυματοποίησης).
Να σχεδιάσουμε προγράμματα ολιγόμηνης επιδοτούμενης φιλοξενίας σε σπίτια, διευκόλυνσης της εξόδου στην αγορά εργασίας για τον αυτόνομο βιοπορισμό (δεν θα πρέπει να δημιουργείται η εντύπωση ότι οι πρόσφυγες απολαμβάνουν περισσότερα από τους έλληνες εργαζόμενους ή τους ανέργους), ειδικής μέριμνας για τα θύματα πολεμικής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης, βασανιστηρίων, ασυνόδευτων ανηλίκων. Υποχρεωτική δημόσια εκπαίδευση των παιδιών. Χορήγηση διαβατηρίου σε όσους επιθυμούν να ταξιδέψουν σε χώρες της Ευρώπης.
4) ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΜΕ στη συγκρότηση μαχητικών συμμαχιών των μεσογειακών χωρών πρώτης γραμμής και των κινημάτων των πολιτών τους για την αλλαγή του Δουβλίνου, την κατανομή των αιτούντων ασύλου σε όλες τις χώρες της ΕΕ, την επιβολή κυρώσεων στις απρόθυμες, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την εφαρμογή πολιτικών ένταξης, την πλήρη κάλυψη του οικονομικού κόστους του προσφυγικού από την ΕΕ.
Πολύμορφες παρεμβάσεις πολιτικού, ενημερωτικού , πολιτισμικού χαρακτήρα για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας στην Ευρώπη και το εσωτερικό, με έμφαση στη δημόσια εκπαίδευση. Να ενθαρρύνουμε την ανάπτυξη ενός ανανεωμένου, πολύμορφου και αυτόνομου κινήματος αλληλεγγύης, αντίδοτου στο νεοφασισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία .
5 ) ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ την εμπειρία του Καναδά μετά την πρόσκληση και εθελούσια υποδοχή πολλών χιλιάδων μεταναστών συγκεκριμένων προσόντων, σύμφωνα με τις ανάγκες της οικονομίας αυτής της χώρας .
Οι περιστάσεις έχουν επιβάλλει τα τελευταία χρόνια να ζούμε με το προσφυγικό- μεταναστευτικό στην ημερήσια διάταξη, είτε βιώνοντάς το στο πετσί μας όπως συμβαίνει στα νησιά, είτε εισπράττοντάς το ως κρίσιμο πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό διακύβευμα ανά την επικράτεια. Η μάχη για το πρόσημό του, θετικό ή αρνητικό σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο είναι ήδη σκληρή και θα γίνει ακόμα σκληρότερη. Η θετική συνεισφορά μας προϋποθέτει την ολόπλευρη ανασύνταξή μας. Οι ακροδεξιές δυνάμεις, αιχμή του δόρατος παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, πρόξενοι του προβλήματος, επιτίθενται και μας ζητούν και τα ρέστα. Οφείλουμε να απομακρυνθούμε απο μιά γραμμή άμυνας, απλής υπεράσπισης της παρελθούσας πολιτικής μας.
Να προβάλλουμε και να επιβάλλουμε όπου είναι δυνατόν από τώρα , από θέση αντιπολίτευσης, μιά νέα, επικαιροποιημένη μεταναστευτική πολιτική. Να την επεξεργαστούμε συλλογικά στην προσυνεδριακή διαδικασία και να την ολοκληρώσουμε με ειδική συνδιάσκεψη μετά το συνέδριο ενόψει της δεύτερης αριστερής διακυβέρνησης."
ΠΗΓΗ: www.mplokia.gr
Προσφυγικό-μεταναστευτικό: Με πρόταση ή βλέποντας και κάνοντας;
..."προσφυγικό-μεταναστευτικό: με πρόταση ή βλέποντας & κάνοντας;"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"... tassosdikas blog