 | |
| avgi.gr |
Στον διεθνή, αλλά και στον ελληνικό Τύπο δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθώντας να υποστηρίξουν τα επιχειρήματα και τις απόψεις τους δανείζονται την εμπειρία του παρελθόντος. Σε μία προωθημένη εκδοχή αυτής της μεθοδολογίας δεν διστάζουν να μεταμορφωθούν σε προφήτες. Η πρακτική αυτή, πολύ συνηθισμένη στην ανάλυση των πολιτικών και των οικονομικών εξελίξεων που τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται για να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη, καταλήγει σε ένα εύκολο συμπέρασμα: "Η Ιστορία επαναλαμβάνεται...".
Αυτή η βολική τις περισσότερες φορές «διαπίστωση» βοηθάει στο να παραγνωρίζει κανείς ορισμένα βασικά δεδομένα τα οποία καθορίζουν το μέλλον. Για παράδειγμα, σήμερα η αποϋλοποίηση της οικονομίας έχει οδηγήσει στη συγκέντρωση της πολιτικής και της οικονομικής ισχύος σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αναρωτιέται κανείς αν τελικά μπορεί να υπάρξει κάποια διαφορετική πρόταση αντίβαρο σε αυτό το ισοπεδωτικό δίδυμο πλούτου - πολιτικής.
Για να κατανοήσει κανείς τη σύνδεση αυτή αρκεί να δει πώς οι αποφάσεις των ισχυρών πολιτικών ηγετών μετατρέπονται σε χρόνο ρεκόρ σε προϊόντα που παράγουν κέρδος και -το κυριότερο-καθιστούν τους ισχυρούς ακόμα πιο ισχυρούς.
Τελευταίο παράδειγμα οι πρόσφατες αποφάσεις για το κλίμα, που αφορούν τον περιορισμό της χρήσης των ορυκτών καυσίμων. Η συμφωνία που επετεύχθη μετά από επίπονες και κοπιώδεις, διαπραγματεύσεις εμφανίστηκε ως έμπρακτη απόδειξη της "ευαισθησίας" των ηγετών του πλανήτη. Φυσικά σχεδόν κανείς δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι υπογραφές των ισχυρών θα οδηγήσουν την παγκόσμια οικονομία σε τέτοιου μεγέθους αλλαγές ώστε δεν θα ήταν υπερβολή αν τις χαρακτήριζε κανείς "κατακλυσμιαίες".
Ήδη κορυφαίες επενδυτικές εταιρείες προετοιμάζονται στο να προσαρμόσουν την επενδυτική τους στρατηγική στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η απόφαση και τα οποία μελλοντικά μπορεί να οδηγήσουν εταιρείες κολοσσούς, αλλά και ολόκληρα κράτη σε συρρίκνωση ή και σε εξαφάνιση και εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και την ανέχεια.
|
Αυτό φυσικά σημαίνει ότι ένα -μικρό ή μεγάλο- μέρος των κεφαλαίων αυτών θα προέλθει από τη σταδιακή ρευστοποίηση υφιστάμενων επενδύσεων σε μετοχές και ομόλογα εταιρειών ή και κρατών που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα. Οι δέκα αυτές εταιρείες που απαρτίζουν το Investment Leaders Group (ILG) είναι μια πανίσχυρη δύναμη στις χρηματοπιστωτικές αγορές και σε αυτές περιλαμβάνεται η Allianz Global Investors από τη Γερμανία (ένας από τους πέντε κορυφαίους διαχειριστές κεφαλαίων στον κόσμο), καθώς και η ελβετική ασφαλιστική εταιρεία Zurich.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η διαφαινόμενη αλλαγή της επενδυτικής τους στρατηγικής; Πανικός για κάποιους και ευεξία για κάποιους άλλους. Για παράδειγμα οι μετοχές των επιχειρήσεων παραγωγής ενέργειας των διυλιστηρίων, ακόμα και των παραγωγών φυσικού αερίου, θα μπουν σε περιπέτειες, τις οποίες φυσικά θα κληθούν να πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι: οι εργαζόμενοι. Και μαζί με αυτούς τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν και κορυφαία επενδυτικά ταμεία που έχουν στο "πορτοφόλι" τους επενδύσεις στην ενέργεια. Μεταξύ αυτών είναι το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Νορβηγίας.
Και δεν είναι μόνο αυτοί που θα πληρώσουν το μάρμαρο. Θα πληγούν -ενδεχομένως και θανάσιμα- πολλές επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα οι βρετανικές επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας, που στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στον άνθρακα, σίγουρα θα υποστούν ισχυρό πλήγμα στην περίπτωση που αυτοί οι πανίσχυροι επενδυτές αποφασίσουν ότι πλέον οι προοπτικές είναι αρνητικές και αρχίσουν να ρευστοποιούν επενδύσεις που έχουν κάνει είτε σε μετοχές είτε σε ομόλογα. Και η σπείρα δεν σταματά εδώ. Ακόμα και ο δανεισμός κρατών που βασίζουν την οικονομία τους στην παραγωγή ορυκτών καυσίμων θα γίνει πιο δύσκολος και σίγουρα πιο ακριβός.
|
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, μία χούφτα διαχειριστών κεφαλαίων έχουν τη δύναμη, αλλά και τα εργαλεία να πλήξουν οιονδήποτε αποφασίσουν ή επιθυμούν. Μεμονωμένες εταιρείες αλλά και πανίσχυρα κράτη βρίσκονται σε μία κατάσταση οικονομικής ομηρείας, η οποία πολύ εύκολα μπορεί να μετατραπεί και σε πολιτική. Και φυσικά απέναντι σε αυτήν την πρωτοφανή ισχύ ακόμα και η ίδια η Δημοκρατία μπορεί να βρεθεί σε απειλή.
Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι στο όνομα της "ελεύθερης οικονομίας" οι ηγέτες του πλανήτη αποδεικνύονται οι πιο πιστοί και χρήσιμοι σύμμαχοι. Αυτό, άλλωστε, φάνηκε και στην περίπτωση της κρίσης χρέους του ευρωπαϊκού Νότου, όταν οι ίδιοι άνθρωποι καταδίκασαν εκατομμύρια ανθρώπους στην ανέχεια.
Και φυσικά, στη λογική του "πολύ μεγάλος για να πεθάνει", οι ισχυροί του πλανήτη όχι μόνο δεν έκαναν το παραμικρό για να αποδοθεί, δικαιοσύνη, αλλά αντίθετα φόρτωσαν ακόμα μεγαλύτερα βάρη στους απλούς πολίτες. Και αυτό που βιώνει σήμερα η ανθρωπότητα είναι πρωτόγνωρο και μοναδικό και σίγουρα καθιστά ανεδαφική κάθε απόπειρα να δει κανείς το μέλλον με τα κιάλια του παρελθόντος.
πηγή: avgi.gr άρθρο του Γιάννη Σιώτου > Oι επενδυτές, η κλιματική αλλαγή και η Δημοκρατία
..."oι επενδυτές, η κλιματική αλλαγή και η δημοκρατία"... (>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...