 |
| Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 1995 |
Tην περασμένη Δευτέρα η Ελλάδα πέτυχε μια ικανοποιητική απόφαση στο Eurogroup, όπως τουλάχιστον δέχονται όλα τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια μέρα, η διακήρυξη για την Ενωμένη Ευρώπη, υπό διάφορες μορφές και εύρος, συμπλήρωσε 66 χρόνια. Αυτό, δυστυχώς, δεν προοιωνίζεται και το αέναο προσδόκιμο των εμπνευστών του εγχειρήματος.
Για να το πω με άλλα λόγια: η νεοφιλελεύθερη συμμαχία που ελέγχει σήμερα ασφυχτικά την πλειοψηφία των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγεί στη φθορά το σχήμα που με τόσο κόπο και υπομονή δημιουργήθηκε από πολιτικούς με άλλα πρότυπα και άλλο ήθος.
Ας δούμε δύο από τις βασικές θέσεις της διακήρυξης Σουμάν, του Γάλλου δηλαδή υπουργού Εξωτερικών που την παρουσίασε στις 9 Μαΐου του 1950:
"Η παγκόσμια ειρήνη δεν μπορεί να διατηρηθεί αν δεν αναληφθούν δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες των κινδύνων που την απειλούν".
"Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιας, ούτε σε ένα συνολικό οικοδόμημα: θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη".
Ο νέος άνθρωπος που διαβάζει τις παραπάνω ιδρυτικές αρχές θα σκεφτεί ότι κάποιοι αφελείς ή πονηροί εξωράιζαν το 1950 το ζοφερό μέλλον το οποίο ετοίμαζαν. Όπως δηλαδή τους μεγαλώνουν οι εθνοκάπηλοι υμνώντας δημοσίως τους αγώνες του 1821, του 1940 κ.λπ., αλλά συνιστώντας κατ' ιδίαν τη μη συμμετοχή στους αγώνες που τους αφορούν.
Αλλού το όραμα...
Μια έννοια υπό εξαφάνιση, που στο άκουσμά της οι Έλληνες δεξιοκεντρώοι οι οποίοι κυβερνούσαν από το 1974 ώς το 2014 ανατριχιάζουν.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν αρχίσει με προσεκτικά βήματα την υλοποίηση του οράματος μέσω της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα. Βλέπετε, θεωρούσαν ότι η ανεξέλεγκτη παραγωγή άνθρακα και χάλυβα οδηγούσε στην κατασκευή όπλων.
Πού να φαντάζονταν ότι τα ίδια ολιγοπώλια, οι ίδιες εταιρείες που εξόπλισαν τον Χίτλερ, θα εφοδίαζαν πλέον όλες τις εμπόλεμες δυνάμεις στον πλανήτη και ότι η Ευρώπη της αλληλεγγύης ή «των λαών», όπως λέγαμε στην ανανεωτική Αριστερά, θα καταντούσε μια μάστιγα, με τους διάφορους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς να έχουν αντικαταστήσει εντός της τα τεθωρακισμένα και τα βομβαρδιστικά.
Έπειτα από 66 χρόνια, οι θλιβεροί επίγονοι των ευρωπαϊστών ηγετών δημιουργούν μια Ευρώπη δύο, ενδεχομένως και τριών ταχυτήτων και γύρω - γύρω μια εμπόλεμη ζώνη στην οποία λίγο ή πολύ εμπλέκονται ως προμηθευτές θανάτου οι μισές περίπου από τις χώρες της Ευρωζώνης. Και οι τάχα μου «ευρωπαϊκές» ελληνικές δυνάμεις υποσκάπτουν τον αγώνα για μια δικαιότερη Ευρώπη, τον αγώνα που δίνουν οι -κατ' αυτούς- μη γνήσιοι ευρωπαϊστές, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιοι θέλουν ποια Ευρώπη;
Αν το προσφυγικό κύμα των εκατομμυρίων απελπισμένων δεν λέει τίποτα στους οπαδούς της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, αν η τυφλή βία των παιδιών της προηγούμενης φουρνιάς κολασμένων σε Γαλλία και Βέλγιο δεν έχει αφετηρία, τότε πώς διάολο βλέπουν την απειλή στον ισλαμισμό οι παπαγάλοι της απανταχού Δεξιάς και όχι και στη δική τους πολιτική της εκμετάλλευσης του κάθε όντος που κινείται;
Η Ελλάδα, τη Δευτέρα έκανε ένα βήμα, μικρό ή μικρούτσικο, πάντως βήμα, προς τη σταδιακή απαγκίστρωση από τη λιτότητα του θανάτου.
Και τι είδαμε; Από τη μία τους αντιευρωπαϊστές (ΚΚΕ και διάφορα γκρουπούσκουλα που αυτοτοποθετούνται στην Αριστερά) να επιμένουν στα δικά τους και στην ίδια ρότα να πλέουν -με άλλα λόγια- αυτοί που πέρσι μας είχαν πρήξει ότι «μένουνε Ευρώπη». Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και λοιποί δεξιοκεντρώοι αμφισβητούν την αλήθεια των λεγόμενων από τους εκπροσώπους αυτής της Ευρώπης, τους ίδιους που θεοποιούσαν όσο υπονόμευαν την κυβέρνηση!
Το έργο το βλέπουμε συνεχώς: κόμματα κεντροαριστερά ή λαϊκά, όταν σύρονται αυτοβούλως σε ακροδεξιές θέσεις, ανοίγουν τον δρόμο για άνοδο των φασιστικών δυνάμεων από τον Ατλαντικό (της Γαλλίας) ώς τα Ουράλια. Η πασοκοποίηση που υπέστησαν στην Αυστρία οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Λαϊκοί θα συνεφέρει κάποιους; Μάλλον όχι.
πηγή: avgi.gr άρθρο του Κλέαρχου Τσαουσίδη > Η συνενοχή στην γκρίζα παράνοια διαλύει την ευρώπη
..."η συνενοχή στην γκρίζα παράνοια διαλύει την ευρώπη"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...