 |
| Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 1995 |
Του Γιώργου Μουργή
Ο όρος ανθρωποφαγία- πολιτικός κανιβαλισμός, ολόφρεσκος νεολογισμός (sic) αδικεί την ευρηματική εφεύρεση του γλωσσικού ιδιωματισμού, σαν ακέραιο εργαλείο στη ουσία, εισηγμένο στον σημερινό πολιτικό λόγο..
Περάσαμε στην εποχή της δολοφονίας χαρακτήρων,«character assassination» που θυμίζει εκείνο το σκοτεινό παρελθόν της καταχρηστικής ψυχιατρικοποίησης όσων διαφωνούσαν στην Σοβιετική Ένωση.
Η περίφημη διάγνωση «sluggish schizophrenia» στις μέρες μας χρησιμοποιείται κατά κόρον με μορφή τηλοψίας, από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ την έντυπη και ηλεκτρονική πληροφόρηση, φέρνει στην επικαιρότητα την αλήστου μνήμης περίοδο του αυριανισμού.
Δυστυχώς, το φαινόμενο αποτελεί μέρος μιας παράξενης επικοινωνιακής τακτικής ανάμεσα σε πολιτικούς αντιπάλους, στην χειρότερη μορφή του όμως εκδηλώνεται ανάμεσα σε πρόσωπα που κινούνται σε ίδιους πολιτικούς χώρους. Επιβεβαιώνει δε τη εποχή της νέο-αυριανιστικής τηλοψίας των μέσων επικοινωνίας.
Παρατηρούμε ακραίους συμψηφισμούς δήθεν εύλογης αντιπαράθεσης, αντικαθιστώντας το κέντρο βάρους των αληθινών προβλημάτων τοποθετώντας τα κάτω από το χαλί της πολιτικής διαλεκτικής.
Παρατηρούμε ακραίους συμψηφισμούς δήθεν εύλογης αντιπαράθεσης, αντικαθιστώντας το κέντρο βάρους των αληθινών προβλημάτων τοποθετώντας τα κάτω από το χαλί της πολιτικής διαλεκτικής.
Η διαγνωστική ψυχιατρική, αλληλοσυμπληρωμένη με τον νέο αυριανισμό υποκαθιστά με αφόρητο τρόπο την πολιτική διαφωνία. Ένα είδος παρηκμασμένου επικοινωνιακού αυτοματισμού.
Οι όροι και οι συνθήκες αυτής της ψυχιατρικοποίησης πέρασαν στην καθαυτή τηλοψία, δημιουργώντας το νέο πρότυπο της παλιάς σχολής όταν ευδοκιμούσε τα θλιβερά βράδια της «trash tv», προϊόν αναπαραγωγής πλέον της ιντερνετικής οθόνης, κάτι σαν βιτρίνα κρεοπωλείου.
Το επίκεντρο της ανθρωπιστική κρίσης, τα δυσβάσταχτα μέτρα, οι απαντήσεις στην κοινωνία, μέσω της εκδοχής που δεν αναιρεί πολιτικά και ιδεολογικά την ουσία της ριζοσπαστικής επίλυσης, είναι το ζητούμενο. Ενάντια στη λιτότητα, ενάντια στα μνημονιακά βαρίδια.
Η αποδοκιμασία του κοινωνικού Σύριζα, δεν έχει σημασία από ποιους ή πόσο εκφράζεται μέσα από αυτά τα φαινόμενα, αλλά ποια αντίληψη διαμορφώνει η κοινωνία, όχι μόνο για το ευκταίο, αλλά το πραγματικά βιώσιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση μέσω της ηγεμονίας του.
Επιβάλλεται να ακυρώσουμε όλα αυτά τα απεχθή συμβαίνοντα, με ό,τι στη πράξη στέκεται δίπλα στον λαό, ενάντια στη νεοφιλελεύθερη ισοπέδωση. Η αριστερή, ριζοσπαστική μας ταυτότητα δεν ψυχιατρικοποιείται.
Αποτελεί απάντηση στην σημερινή αδυναμία, το φόβο, τα αδιέξοδα κάθε μορφής βίαιης εξαθλίωσης ή εκμετάλλευσης.
Οι άξονες επανεκκίνησης για ουσιαστικό διάλογο, στις νέες οικονομικές πρακτικές ανάπτυξης, στην αξιοπρέπεια όσων παλεύουν στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης μπορούν ταυτόχρονα να σταθούν ακέραιο οδόφραγμα στα φαινόμενα της ψυχιατρικοποιημένης ανθρωποφαγίας, τον εκφασισμό την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών.
Το κράτος προστασίας των αδύναμων μέσα από την αριστερή διακυβέρνηση ας διασφαλίσει την κοινωνική επικυριαρχία, την ενεργή συμμετοχή απέναντι μάλιστα στα ευρωπαϊκά δεδομένα της ιστορικής συγκυρίας.
Το κράτος προστασίας των αδύναμων μέσα από την αριστερή διακυβέρνηση ας διασφαλίσει την κοινωνική επικυριαρχία, την ενεργή συμμετοχή απέναντι μάλιστα στα ευρωπαϊκά δεδομένα της ιστορικής συγκυρίας.
Το ίδιο ακριβώς ας «πράξει» ο ΣΥΡΙΖΑ. Να μην επιτρέψει σε τεχνικές χειραγώγησης που ταυτίζονται με το πολιτικό κανιβαλισμό ή να συμβιβαστεί με τη διαχειριστική χροιά των μνημονίων αλλά την ανατροπή της βίας τους.
Tο κόμμα των μελών, αναγκαίο διακύβευμα, ας αντικαταστήσει την προσωπολατρία, την ψυχιατρικοποίηση των ιδεών, την ανθρωποφαγία των πολιτικών χαρακτήρων, βάζοντας τοποτηρητή την πλουραλιστική σύνθεση της κινηματικής Αριστεράς, δημιουργώντας δίχτυ ασφαλείας ενάντια στη φτώχεια και την ισοπέδωση των ανθρώπινων αξιών.
Αλήθεια, ας αναρωτηθούμε με απόλυτη συναίσθηση ευθύνης αυτές τις κρίσιμες ώρες, ποιος άλλος επωφελείται και με ποιες συνέπειες, εκτός του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, αν δεν ενεργοποιηθούν οι ταξικοί φραγμοί συνείδησης αληθινών πολιτικών και ιδεολογικών χαρακτήρων που μας αντιστοιχούν;
πηγή: tvxs.gr άρθρο του Γιώργου Μουργή > Να κρατήσουμε «χαρακτήρα»…
..."να κρατήσουμε «χαρακτήρα»…"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...