%2B.jpg) |
| ..."ιστογραμμή"... |
Σε σύγκριση με τα μείζονα της περιόδου, το μέτωπο δηλαδή της διαπραγμάτευσης και την οικονομία, η μεταναστευτική πολιτική αποτελεί ζήτημα "δεύτερης τάξης". Είναι όμως; Δεν είναι της ώρας μια αναδρομή στο ποια ατζέντα προέκρινε τα τελευταία χρόνια, για ευνοήτους λόγους, το πολιτικό σύστημα - ιδίως μάλιστα ενόψει εκλογικών αναμετρήσεων.
Το θέμα είναι τώρα τι γίνεται με την ατζέντα της ασφάλειας και την κορωνίδα της, το μεταναστευτικό. Κρίνοντας λοιπόν από πρωτοσέλιδα και δελτία ειδήσεων των ημερών, από τις δηλώσεις Καμίνη ή τις ανακοινώσεις Ν.Δ. και Ποταμιού, το μεταναστευτικό γίνεται και πάλι η αιχμή του δόρατος. To δόρυ είναι βεβαίως η προσπάθεια αποδόμησης κάθε πτυχής της κυβερνητικής πολιτικής, συχνά δε και των ίδιων των εισηγητών αυτής της πολιτικής, προσωπικά: είτε πρόκειται για τις επαναπροσλήψεις στο Δημόσιο (βλ. επιθέσεις τύπου Βild στον Κατρούγκαλο), είτε για την αποσυμφόρηση των φυλακών (βλ. λιντσάρισμα Παρασκευόπουλου). Τι γίνεται όμως με την αιχμή, ή αν προτιμάτε, το επικοινωνιακό υπερόπλο Δεξιάς και Ακροδεξιάς τα τελευταία πολλά χρόνια;
Η νέα κυβερνητική πολιτική δέχεται δύο ειδών επιθέσεις. Η μία, ακροδεξιάς λαϊκιστικής κοπής, λέει περίπου τα εξής: Η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής είναι μια καλοζωισμένη κυρία των ανώτερων στρωμάτων, που θέλει να εφαρμόσει την ιδεοληψία των ανοιχτών συνόρων, αφήνοντας τη χώρα ξέφραγο αμπέλι για τις ορδές των λαθρομεταναστών. Λιγότερο βάναυση στη μορφή, όχι όμως και στο περιεχόμενο, η δεύτερη εκδοχή είναι πιο "ευέλικτη". "Θέλεις να κυβερνήσεις;" ρωτούν τον Αλέξη Τσίπρα αυτόκλητοι σύμβουλοι κάθε κυβέρνησης και κάθε πρωθυπουργού, από τη Μεταπολίτευση ίσαμε σήμερα. "Διώξε τους ακραίους, άσε πίσω το κόμμα-βαρίδι και άλλαξε πολιτική στα εθνικά και το μεταναστευτικό", δηλαδή κάνε τα ίδια. Κοντολογίς: κι εμείς μαζί σου είμαστε - αρκεί εσύ να γίνεις κάτι άλλο.
Η ίδια συνταγή, από τους ίδιους συνταγογράφους -κατά περίπτωση ειδικούς επί θεμάτων γεωπολιτικής, μετανάστευσης και τρομοκρατίας-, ήταν και προεκλογικά η βάση για να μοιραστούν οι ρόλοι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ "ακραίων" και "μετριοπαθών". Αρθρογραφία του τύπου "Ξεκολλάτε από Ξηρούς και λαθρομετανάστες" είναι ενδεικτική του είδους. Οι επίδοξοι Μακιαβέλι, ωστόσο, ατύχησαν.
Στις αρχές του μήνα, και προσφωνώντας τον επίτροπο Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. κ. Αβραμόπουλο, ο Αλέξης Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων: "Κοινή Ευρώπη των λαών με κοινωνικό πρόσημο δεν μπορεί να υπάρξει όσο η μετανάστευση αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα ασφάλειας εξωτερικών συνόρων και όσο αποδίδεται προτεραιότητα στην αστυνομική καταστολή. Η αποτυχία αυτής της αντίληψης αποδεικνύεται στην πράξη καθημερινά με εκατοντάδες νεκρούς συνανθρώπους μας [...]
+.jpg) |
| ..."ιστογραμμή"... |
Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Καμία χώρα της Ε.Ε., και φυσικά ούτε η Ελλάδα, δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει πολιτική ανοιχτών συνόρων, και δη μέσα στην κρίση.
Στο έδαφος, όμως, της αποτυχημένης ακροδεξιάς πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, με τις προσφυγικές ροές να εντείνονται και την Ε.Ε. να σφυρίζει αδιάφορα, υπάρχουν μόνο δύο δυνατότητες προσφυγικής πολιτικής:
Η μία είναι αυτή της κυβέρνησης, που εφαρμόζει η Τασία Χριστοδουλοπούλου: Εξαντλώντας τις δυνατότητες για διαπραγμάτευση σε επίπεδο Ε.Ε. για μια δίκαιη κατανομή ευθυνών. Εξασφαλίζοντας, με κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, υγειονομική φροντίδα και υποδομές, αντί για την κόλαση των στρατοπέδων. Φροντίζοντας, τέλος, για τις επιστροφές μεταναστών, όπου αυτό είναι δυνατό.
Η άλλη είναι αυτή που δεν λέγεται, αλλά υπονοείται - και, κυρίως, εφαρμοζόταν ώς τώρα στην πράξη: βύθιση πλοιαρίων, παράνομες επαναπροωθήσεις α λα Φαρμακονήσι, στρατόπεδα-κολαστήρια: "Να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο", από τα σύνορα ώς τα αστικά κέντρα. Οι υπέρμαχοι της δεύτερης εκδοχής ας έχουν το θάρρος να πουν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
πηγή: avgi.gr άρθρο ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
..."ιστογραμμή"...