..."ο "ανυποχώρητος" σόιμπλε"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...

Ο Σόιμπλε είναι ο βασικός εκφραστής της πολιτικής της σκληρής λιτότητας. Η πολιτική αυτή απέτυχε παταγωδώς ως προς τους στόχους που έθεσε. Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε αντί να μειωθεί, ενώ σε ορισμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, αυξήθηκε δραματικά η ανεργία και βυθίστηκαν οι αποδοχές και τα κοινωνικά δικαιώματα. Αν αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος του Σόιμπλε, ας βγει να τον υποστηρίξει ευθαρσώς, διαφορετικά κρείττον το σιγάν.

Τα ελλείμματα και το χρέος αντιμετωπίζονται μόνο με ανάπτυξη, ενώ ο δρόμος που ακολουθεί η Ευρωζώνη, με ευθύνη του Σόιμπλε και της Ευρωδεξιάς, είναι καταστροφικός. Ο άκαμπτος προτεσταντισμός είναι λανθασμένος και επειδή υποβαθμίζει ή αγνοεί τις γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες και τις πολύπλοκες περιφερειακές ισορροπίες.

Οι δηλώσεις Σόιμπλε κατά Βαρουφάκη δεν συνάδουν με τη θεσμική του θέση και τις αξίες μιας ενωμένης και δημοκρατικής Ευρώπης. Παραπέμπουν σε λογικές ισχύος και κυριαρχίας, τις οποίες δεν μπορούν να αποδεχθούν οι λαοί όταν εμπνέονται από τις αξίες του Διαφωτισμού και τις δημοκρατικές αρχές που κληροδότησε στην ανθρωπότητα η Γαλλική Επανάσταση.

Ο Σόιμπλε πιέζει γιατί ενδιαφέρεται για τα ασημικά της χώρας μας. Η ελληνική κυβέρνηση όμως έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να πουλήσει τα ασημικά, και μάλιστα με ευτελές τίμημα, ενώ έχει δηλώσει ότι συζητάει συμπράξεις με αμοιβαίο όφελος. Είναι απορίας άξιο ποιο είδος ανταγωνισμού ενισχύει η μεταβίβαση 14 αεροδρομίων της χώρας σε ένα σχήμα γερμανικών συμφερόντων. Κατανοεί κανείς το μεγάλο ενδιαφέρον του Βερολίνου για το θέμα, θα ήταν όμως φρόνιμο να επενεξετάσει τη στάση του και να αναζητήσει λύσεις με όρους αμοιβαιότητας.

Ο Σόιμπλε δεν συμπεριφέρεται ως υπουργός ευρωπαϊκής χώρας, αλλά με αλαζονεία που προσιδάζει σε επικυρίαρχο. Τέτοιος ρόλος όμως δεν του έχει αναγνωριστεί ούτε προκειται να του αναγνωριστεί από την ελληνική κυβέρνηση. Θα ήταν σώφρον να μην του αναγνωρίζεται και από τη γερμανική πλευρά, αλλά αυτό ας το σκεφτούν καλύτερα στη χώρα του Καντ. Η Ιστορία διδάσκει ότι, αν ο ηγεμόνας δεν διαθέτει σοφία, τόσο το χειρότερο για τον ίδιον.

Επειδή όλα αυτά τα γνωρίζει ο έμπειρος Σόιμπλε, παρά την ακαμψία που τον διακρίνει, είναι πολύ πιθανό οι σκληρές δηλώσεις του για τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών να γίνονται και για εσωτερική κατανάλωση στη Γερμανία. Την ώρα που "ποιεί την νήσσαν", επί το λαϊκότερον κάνει την πάπια, για τη διετή παράταση που δόθηκε στη Γαλλία για τη μείωση του ελλείμματος και για να μην εμφανιστεί ότι υποχωρεί στο Παρίσι, το παίζει ανυποχώρητος έναντι της Ελλαδας για να στρέψει αλλού τη συζήτηση.

πηγή: www.avgi.gr > Ο "ανυποχώρητος" Σόιμπλε

..."ιστογραμμή"...