 |
| ..."ιστογραμμή"... |
Και τώρα τι κάνουμε; Η αριστερή «παρένθεση», που κάποιοι λιγουρεύονταν, δεν λέει να κλείσει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δύο και πλέον μήνες μετά τις εκλογές, όχι μόνο είναι ακόμα ζωντανή, εκεί στη σκηνή. Παίζει μπάλα στη μεγάλη σκηνή. Και αν την αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο... χειροκρότημα. Για την ακρίβεια, φαίνεται ήδη. Φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, το μυρίζεις στην πολιτική ατμόσφαιρα, το βλέπεις στις σπασμωδικές και ανερμάτιστες αντιδράσεις των αντιπάλων της, το δείχνει το κίνημα της διεθνούς συμπαράστασης.
Η «παράσταση» αρέσει στο κοινό, η "ομάδα" παίζει στρωτά, αμύνεται καλά, βγάζει φάσεις, πλην όμως το... γκολ, το νικητήριο, δεν έχει μπει ακόμα. Ανάσα δεν έχει πάρει και μαζί με την κυβέρνηση δεν παίρνει ανάσα και ολόκληρη η χώρα και η οικονομία της. Το ελληνικό πρόβλημα διεθνοποιήθηκε επαρκώς, στα media της υφηλίου, στα Eurogroup. Oλόκληρη διάσκεψη επταμερή είχε με την ευρωπαϊκή ηγεσία ο Τσίπρας, είδε και τη Μέρκελ όσο κανείς άλλος ηγέτης, έτοιμο και το made in Greece πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων.
Το μαρτύριο της σταγόνας
Γίνονται σχεδόν όλα όσα έπρεπε και μπορούσαν να γίνουν. Όσα δηλαδή
απαιτούν οι δανειστές και όσα επιτρέπουν οι πολιτικές αντοχές της νέας
κυβέρνησης. Κι όμως η ανταπόκριση των "εταίρων" μας μόνο θετική δεν
είναι. Η «θηλιά» στον λαιμό της οικονομίας παραμένει και θα παραμένει.
Χαλαρώνει στον ELA για τις τράπεζες και την ίδια ώρα σφίγγει στο όριο
για τα έντοκα γραμμάτια. Ενισχύεται κάπως η ρευστότητα στις τράπεζες και
την ίδια ώρα χρήματα που θα μπορούσαν να δώσουν ανάσες ρευστότητας
αποσύρονται ταχυδακτυλουργικά από την Ελλάδα και φυλάσσονται κάπου στο
Λουξεμβούργο.Η επιδίωξη σαφής και κυνική και η «παγίδα» καλοστημένη και αμείλικτη. Όχι, οι... φίλοι μας στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη δεν θα επιτρέψουν τη διεθνή χρεοκοπία της Ελλάδας και είναι έτοιμοι να καλύψουν τις υποχρεώσεις της προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.
Δεν δείχνουν όμως να έχουν κανέναν ενδοιασμό να οδηγήσουν τη χώρα σε εσωτερική χρεοκοπία, σε στάση πληρωμών και σε γενικευμένη αδυναμία να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Αντίθετα, την επιδιώκουν. Για έναν απλό λόγο: πολιτικό και όχι οικονομικό. Γιατί θεωρούν ότι αυτός είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την -εκ των έσω- υπονόμευση της κυβέρνησης, δρόμος χωρίς ορατές παρενέργειες για την αφεντιά τους και την Ευρώπη, που έφτιαξαν σαν τα μούτρα τους.
Αντιστρέφοντας την «παγίδα»
Γι' αυτό, ό,τι και αν κάνει η ελληνική κυβέρνηση, όσο και αν χαμηλώσει
τον πήχη των αντοχών της, το τροπάριο δεν θα αλλάξει σημαντικά. Όμως
όπως δεν υπάρχει... τέλειο έγκλημα, έτσι δεν υπάρχουν και τέλειες...
παγίδες.Μπορεί να τις αποφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ασφαλώς και μπορεί. Με υπομονή, εξυπνάδα, ευελιξία και αποφασιστικότητα. Αρκεί να ξεφύγει επιτέλους από τα προπατορικά αμαρτήματα της αριστερής φυλής. Να αφήσει στην άκρη τα τσάμικα, τα τιτιβίσματα, τις ομφαλοσκοπήσεις και το ατέλειωτο κουβεντολόι για τα αυτονόητα. Και να αρχίσει να κυβερνά.
Όχι όπως σκέφτεται και νομίζει ο κάθε υπουργός αλλά όπως σκέφτεται και νομίζει η συλλογική συνείδηση της κοινωνίας, η οποία άλλωστε του έδωσε και την εντολή. Να πάψει να κρύβεται πίσω από τα -όντως- άδεια ταμεία και να αρχίσει να λύνει προβλήματα των πολιτών, ξεκινώντας έστω από αυτά που δεν κοστίζουν. Να συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος του είναι μακρύς και ότι κανένα παιχνίδι δεν τελειώνει από το πρώτο ημίχρονο. Και να αντιστρέψει την «παγίδα» αποδεικνύοντας ότι η επιτυχία στο εσωτερικό μέτωπο μπορεί να επιβάλει λύσεις και στο διεθνές.
Α! και να πάψει να έχει αυταπάτες για τον πραγματικό ρόλο που παίζουν οι αντίπαλοι, οι φίλοι και οι «φίλοι». Είναι εύκολο; Ασφαλώς και όχι. Είναι όμως μονόδρομος.
πηγή: avgi.gr άρθρο Κουτσοκώστα Γιάννη > «Παγιδεύοντας» τον ΣΥΡΙΖΑ
..."«παγιδεύοντας» τον συριζα"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμη"...