 |
| ..."ιστογραμμή"... |
Μία "περιήγηση" στους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ αρκεί για να καταλάβει ο κάθε Έλληνας καταναλωτής την κυριαρχία των λίγων στους πολλούς. Στα ράφια των ναών της κατανάλωσης μπορεί να συνειδητοποιήσει πόσες επιχειρήσεις ανά τομέα δραστηριότητας έχουν πρόσβαση στην ταλαιπωρημένη από τη λιτότητα... τσέπη του Έλληνα.
Αν μάλιστα θέλει να επιμείνει ακόμα περισσότερο, δεν έχει παρά να καταγράψει σε ένα κομμάτι χαρτί πόσες: τράπεζες διεκδικούν τις πενιχρές αποταμιεύσεις του ή σε πόσες τράπεζες μπορεί να απευθυνθεί για να πάρει δανεικά, αλυσίδες σούπερ μάρκετ κυριαρχούν από τη μία ώς την άλλη άκρη της Ελλάδας, αλυσίδες πρατηρίων γεμίζουν το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας προσφέρουν συνδέσεις, ακτοπλοϊκές εταιρείες δραστηριοποιούνται στις ελληνικές θάλασσες.
Και φυσικά αυτοί είναι μερικοί, ενδεικτικοί κλάδοι, αφού αν το παιδέψει το θέμα ακόμα περισσότερο, θα διαπιστώσει ότι σε κάθε τομέα της αγοράς αρκούν τα δάκτυλά του για να μετρήσει τους "κυρίαρχους".
Οι πιο υποψιασμένοι αλλά και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, γνωρίζουν ότι τις τελευταίες δεκαετίες όλο και περισσότεροι μικροί και μεσαίοι βγαίνουν από τον επιχειρηματικό χάρτη είτε αναστέλλοντας τις δραστηριότητές τους (σ.σ.: η ορολογία των οικονομολόγων όταν θέλουν να αποφύγουν τη λέξη "λουκέτο") είτε πουλώντας στους ισχυρούς. Στα χρόνια μάλιστα της κρίσης, τα φαινόμενα αυτά επιταχύνθηκαν και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς κάνοντας μία βόλτα σε παραδοσιακές εμπορικές πιάτσες της Αθήνας όπου σήμερα κυριαρχούν τα λουκέτα.
Για παράδειγμα: στη Δραγατσανίου, που πριν από μία δεκαετία ήταν η Μέκκα του εμπορίου ηλεκτρικών συσκευών. Μπορεί επίσης να περπατήσει στους παράδρομους της Αιόλου, όπου ανθούσαν οι χονδεμπορικές επιχειρήσεις λευκών ειδών αλλά και ρούχων, αλλά και στη Χαριλάου Τρικούπη, που ήταν σχεδόν συνώνυμη με το λιανικό εμπόριο των γυναικείων παπουτσιών.
Και το οξύμωρο της ιστορίας είναι ότι ο αφανισμός των μικρών και των μεσαίων και η γιγάντωση των μεγάλων έγινε στο όνομα του ανταγωνισμού. Με λάβαρο τον καταναλωτή, οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση εκατοντάδες χιλιάδες μικρές ελληνικές επιχειρήσεις από το σύνολο των κλάδων της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα, ακόμα και σήμερα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό προωθούνται τα συμφέροντα του καταναλωτή.
Τελικά οι τιμές είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι οι λίγοι και ισχυροί που επιβίωσαν και μεγαλούργησαν καταπίνοντας τους πολλούς και αδύνατους δεν είχαν στο μυαλό τους τον καταναλωτή. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν η πτώση των τιμών του πετρελαίου, που είχαν φθάσει στο ναδίρ πριν από μερικούς μήνες, να μην επηρεάσουν έστω και στο ελάχιστο τις τιμές των εισιτηρίων των καραβιών. Ακόμα και οι απλοί καταναλωτές - μισθωτοί, σίγουρα θα έχουν αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν οι μισθοί να μειώνονται και οι τιμές στα ράφια να αυξάνονται.
Στην πράξη αποδεικνύεται ότι τελικά ο μοναδικός κερδισμένος από όλη αυτήν τη λαίλαπα που έγινε με άλλοθι τον καταναλωτή και που παρέσυρε στο διάβα της εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες, ήταν οι λίγοι -κυρίως πολυεθνικές- οι οποίοι κυριαρχούν στην ελληνική οικονομία. Από εκεί και πέρα, τελευταία γραμμή άμυνας που έχουν όχι μόνο οι καταναλωτές, αλλά και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν, είναι το κράτος να υπερασπιστεί τον... ανταγωνισμό.
πηγή: avgi.gr άρθρο του Γιάννη Σιώτου > Τα κέρδη των ισχυρών
..."τα κέρδη των ισχυρών"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...