 |
| ..."ιστογραμμή"... |
Ένας συμβιβασμός που θα σέβεται τόσο την πρόσφατη λαϊκή εντολή, όσο
όμως και το πλαίσιο λειτουργίας της Ευρωζώνης".
Ο πρωθυπουργός, σε πείσμα των υποβολιμαίων δημοσιευμάτων, που επαναφέρουν τα σενάρια περί Grexit με σκοπό την άσκηση πιέσεων στην Αθήνα, ξεκαθαρίζει ότι υπάρχουν σημεία σύγκλισης, τα οποία "είναι ήδη πάρα πολλά και συγκροτούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η συμφωνία μας". Ποια είναι αυτά τα σημεία;
Η βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διοικητικών υπηρεσιών.
Όλα αυτά, σε συνδιασμό με φορολογικές παρεμβάσεις, θα εξασφαλίσουν "ένα κατάλληλο πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος" όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Ο πρωθυπουργός δεσμεύεται ότι η επίτευξη του πλεονάσματος θα γίνει χωρίς να επιβαρυνθεί η πλειονότητα των πολιτών και ότι τα βάρη "θα κατανεμηθούν σε αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν υψηλή φοροδοτική ικανότητα".
Οι διαπραγματεύσεις, επομένως, δεν έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο, αφού υπάρχουν σημεία σύγκλισης. Παραμένουν όμως και σημεία στα οποία διαπιστώνονται διαφωνίες. Αυτά είναι: Το ασφαλιστικό, δηλαδή η περαιτέρω μείωση συντάξεων και εφάπαξ. Οι εργασιακές σχέσεις, με τους δανειστές να επιμένουν στην διατήρηση του εργασικού μεσαίωνα που επέφερε το Μνημόνιο. Οι ιδιωτικοποιήσεις, για τις οποίες έχουν εκφράσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μεταξύ άλλων και γερμανικές επιχειρήσεις, και η αύξηση του ΦΠΑ. Τα στοιχεία αυτά καταρρίπτουν τις διοχετευμένες πληροφορίες για αδυναμία προσέγγισης των τεχνικών κλιμακίων, αντιθέτως δείχνουν μια πολιτική διαφωνία.
Αυτή είναι και η ουσία της διαφωνίας. Οι δανειστές επιμένουν σε μέτρα που βαθαίνουν την "εσωτερική υποτίμηση", η οποία αποτελεί την κατευθυντήρια αντίληψη των Μνημονίων και της σκληρής λιτότητας, που επιβάλλει η τιμωρητική πολιτική του Βερολίνου.
Οι δανειστές επιχειρούν με αυτόν τον τρόπο να υποβαθμίσουν τη σημασία της λαϊκής εντολής, να αφυδατώσουν την αλλαγή πολιτικής που διακηρύσσει η νέα ελληνική κυβέρνηση, ώστε να την εκθέσουν στο εκλογικό σώμα και να αποτρέψουν άλλα "καινά δαιμόνια". Δηλαδή να αποτρέψουν ανάλογες αμφισβητήσεις του γερμανικού παραδείγματος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο πρωθυπουργός τονίζει ότι "ο συμβιβασμός που επιδιώκουμε θα σέβεται τη σαφή εντολή του ελληνικού λαού" και δηλώνει ότι παραμένει "σταθερά αισιόδοξος για συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα". Η Ευρώπη έχει μάθει να ζει μέσα από τις διαφωνίες της, να συνθέτει προωθητικά και να προχωράει. Αυτό προϋποθέτει όμως μετακίνηση από τις μνημονιακές απόψεις και τις αντιλήψεις της κυριαχίας που προωθούν ορισμένες δυνάμεις της Ευρωδεξιάς.
..."oι συγκλίσεις και οι διαφωνίες"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...
Ο πρωθυπουργός, σε πείσμα των υποβολιμαίων δημοσιευμάτων, που επαναφέρουν τα σενάρια περί Grexit με σκοπό την άσκηση πιέσεων στην Αθήνα, ξεκαθαρίζει ότι υπάρχουν σημεία σύγκλισης, τα οποία "είναι ήδη πάρα πολλά και συγκροτούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η συμφωνία μας". Ποια είναι αυτά τα σημεία;
Η βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διοικητικών υπηρεσιών.
Όλα αυτά, σε συνδιασμό με φορολογικές παρεμβάσεις, θα εξασφαλίσουν "ένα κατάλληλο πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος" όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Ο πρωθυπουργός δεσμεύεται ότι η επίτευξη του πλεονάσματος θα γίνει χωρίς να επιβαρυνθεί η πλειονότητα των πολιτών και ότι τα βάρη "θα κατανεμηθούν σε αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν υψηλή φοροδοτική ικανότητα".
Οι διαπραγματεύσεις, επομένως, δεν έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο, αφού υπάρχουν σημεία σύγκλισης. Παραμένουν όμως και σημεία στα οποία διαπιστώνονται διαφωνίες. Αυτά είναι: Το ασφαλιστικό, δηλαδή η περαιτέρω μείωση συντάξεων και εφάπαξ. Οι εργασιακές σχέσεις, με τους δανειστές να επιμένουν στην διατήρηση του εργασικού μεσαίωνα που επέφερε το Μνημόνιο. Οι ιδιωτικοποιήσεις, για τις οποίες έχουν εκφράσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μεταξύ άλλων και γερμανικές επιχειρήσεις, και η αύξηση του ΦΠΑ. Τα στοιχεία αυτά καταρρίπτουν τις διοχετευμένες πληροφορίες για αδυναμία προσέγγισης των τεχνικών κλιμακίων, αντιθέτως δείχνουν μια πολιτική διαφωνία.
Αυτή είναι και η ουσία της διαφωνίας. Οι δανειστές επιμένουν σε μέτρα που βαθαίνουν την "εσωτερική υποτίμηση", η οποία αποτελεί την κατευθυντήρια αντίληψη των Μνημονίων και της σκληρής λιτότητας, που επιβάλλει η τιμωρητική πολιτική του Βερολίνου.
Οι δανειστές επιχειρούν με αυτόν τον τρόπο να υποβαθμίσουν τη σημασία της λαϊκής εντολής, να αφυδατώσουν την αλλαγή πολιτικής που διακηρύσσει η νέα ελληνική κυβέρνηση, ώστε να την εκθέσουν στο εκλογικό σώμα και να αποτρέψουν άλλα "καινά δαιμόνια". Δηλαδή να αποτρέψουν ανάλογες αμφισβητήσεις του γερμανικού παραδείγματος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο πρωθυπουργός τονίζει ότι "ο συμβιβασμός που επιδιώκουμε θα σέβεται τη σαφή εντολή του ελληνικού λαού" και δηλώνει ότι παραμένει "σταθερά αισιόδοξος για συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα". Η Ευρώπη έχει μάθει να ζει μέσα από τις διαφωνίες της, να συνθέτει προωθητικά και να προχωράει. Αυτό προϋποθέτει όμως μετακίνηση από τις μνημονιακές απόψεις και τις αντιλήψεις της κυριαχίας που προωθούν ορισμένες δυνάμεις της Ευρωδεξιάς.
πηγή: avgi.gr κύριο άρθρο > Οι συγκλίσεις και οι διαφωνίες
..."ιστογραμμή"...