..."σενάρια διαστροφικής φαντασίας"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

 Αμ αν ήταν να υπογράψει ο Τσίπρας τις ομαδικές απολύσεις και το νομοθετικό μπλόκο στις απεργίες, χαιρετίσματα. Αν ήταν να δεχτεί τη μείωση των συντάξεων και δεν ξέρω γω τι άλλο από κείνα τα τοξικά που λέγεται ότι ζητούν επιμόνως οι Βρυξελλιώτες, διπλά χαιρετίσματα. Τότε δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε εκλογές και ν' αλλάξουμε κυβέρνηση. Μια χαρά θα τα κατάφερναν οι σαμαροβενιζέλοι, που είχαν και την τεχνογνωσία. Άσε που θα το φχαριστιόντουσαν κιόλας...

Λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε εσείς εκεί στο Brussel's Group. Πριν από δυο μήνες και κάτι, εδώ στην Ελλάδα είχαμε εκλογές. Τις οποίες εκλογές τις χάσανε οι κεντροδεξιοί, που ξέρατε, και τις κέρδισαν οι αριστεροί. Οπότε μάλλον θα πρέπει να το ξαναδείτε το πράμα. Πάρτε το αλλιώς, πώς το λένε. Δεν λέει να επισείετε το mail Χαρδούβελη ατόφιο, ίδιο κι απαράλλαχτο, προς εφαρμογήν. Πάει αυτό, πέθανε, συχωρέθηκε, τι να κάνουμε τώρα.

Αμ το άλλο; Κι αυτό δεν θα το πιστέψετε. Στις 20 Φεβρουαρίου υπογράφτηκε, εκεί στις Βρυξέλλες, μια συμφωνία. Η οποία συμφωνία, με όσο δικά της λόγια, και όσο «δημιουργικά ασαφώς», λέει αυτό ακριβώς. Ότι τους παραπέσανε βαριά και δύσπεπτα τα «προγράμματα διάσωσης» των Ελλήνων. Ότι οδήγησαν σε ανθρωπιστική τραγωδία, κι ότι γι' αυτό τέλος πάντων μαυρίσανε τους εκφραστές τους στις εκλογές. Οπότε πάμε γι' άλλα. Έτσι, κάπως πιο συσταζούμενα, προς το πιο ανθρώπινό τους, βρ' αδερφέ. Το ν' ακούμε λοιπόν, σαν από καρμπόν, τα ίδια και τα ίδια δυσοίωνα που στοιχειώσανε τις μέρες μας πέντε χρόνια τώρα, είναι πλέον εκτός θέματος. Εντελώς.
Γι' αυτό σας λέω, πάρτε το αλλιώς. Περισσότερο πολιτικά, ας πούμε, και λιγότερο τρεις το λάδι τρεις το ξύδι. Διαφορετικά δεν θα βρούμε άκρη...
   
Ό,τι θυμούνται χαίρονται...
Ναι, είναι βέβαιο, εκεί στις Βρυξέλλες κάνουν ακόμη κουμάντο οι «σκληροί». Οι εντεταλμένοι διακινητές των απόψεων Σόιμπλε. Των απόψεων, σύμφωνα με τις οποίες «θα πρέπει να ολοκληρωθεί η 5η αξιολόγηση». Ξέρετε η παλιά, η προεκλογική «5η αξιολόγηση». Ό,τι θυμούνται χαίρονται, θα μπορούσε να πει κανείς, αν τα πράγματα δεν παραήταν σοβαρά. Λες και δεν έγιναν εκλογές σ' αυτή τη χώρα. Και λες και δεν μεσολάβησε η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.

Αυτοί λοιπόν, οι «σκληροί», λειτουργούν και πιέζουν και εκβιάζουν με μοχλό τον χρόνο και το χρήμα. Την ασφυκτική πίεση του χρόνου δηλαδή και την αποπνικτική έλλειψη χρήματος για τη χώρα. Σου λέει, πού θα πάει, θα φτάσουν στο αμήν και θα υποκύψουν. Θα υποχρεωθούν έτσι να δεχτούν τα πάντα όλα. Όπως ακριβώς οι προηγούμενοι. Που πάει να πει πως αντί για τον «έντιμο συμβιβασμό», στον οποίο ειλικρινά προσβλέπει η νέα ελληνική κυβέρνηση, θα πάμε σε «ανέντιμη υποχώρηση». Σε άνευ όρων συνθηκολόγηση.

Αλλά έτσι ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, ακόμη κι αν το δέχονταν, που λέει ο λόγος, δεν θα μπορούσαν να σταθούν ούτε λεπτό.
Αλλά μήπως είναι αυτό ακριβώς που επιδιώκουν; Μήπως δεν είναι μονάχα εγχώριας εσοδείας και αυτοφυούς έμπνευσης τα σενάρια κυβερνητικής αλλαγής που ενδημούν κατ' αυτάς; Τα σενάρια που ακούγονται πλέον όλο και πιο συχνά, απ' όλο και περισσότερους, ακόμη κι από πολιτικούς αρχηγούς;


..."ιστογραμμή"...
Να διαμορφωθεί, λένε, νέα κυβερνητική πλειοψηφία «ευρωπαϊκού προσανατολισμού». Να απαλλαγεί ο Τσίπρας από τους Καμμένους, να απαλλαγεί και από τους νεοκομμουνιστές (και νεοσταλινικούς τους ονοματίζουν) και να στηριχθεί στις «γνήσιες ευρωπαϊκές δυνάμεις». Δηλαδή στη Ν.Δ., στο Ποτάμι και στο ΠΑΣΟΚ. Έτσι, για να δροσιστεί η καρδιά του Σόιμπλε, του Ντάισελμπλουμ και του Σουλτς. Ειδικά αυτού του τελευταίου, που το 'χει καημό να μπει και ο Σταύρος στο παιχνίδι. Να δεχτούμε τότε τα πάντα από τις απαιτήσεις των δανειστών, να πάρουμε τα φράγκα και να 'χουμε να πορευόμαστε. Προς δόξαν του δόγματος «ευρώ πάση θυσία», από το οποίο εμπνέονται οι διακινητές του σεναρίου. Κι όταν λέμε «πάση θυσία», το εννοούμε. Στην απόλυτη διάστασή του. Α λά παλαιά, ξέρεις.

Και, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, το όλο ζήτημα είναι να παραβιαστεί στην εντέλεια η λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Να ανατραπεί, να 'ρθει τα πάνω κάτω. Δυόμισι μονάχα μήνες από την έκφρασή της. Με το επιχείρημα ότι ο λαός δεν επιθυμεί τη ρήξη με την Ευρώπη. Όπου, ναι, ο λαός πράγματι δεν επιθυμεί τη ρήξη, ο λαός πράγματι προκρίνει την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Όχι όμως «πάση θυσία», επ' ουδενί. Αν ήταν έτσι, θα ξαναψήφιζε τους άλλους πριν από δυόμισι μήνες. Αλλά δεν το έκανε. Τόσο απλά...

πηγή: avgi.gr άρθρο  ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ > Σενάρια διαστροφικής φαντασίας

  ..."σενάρια διαστροφικής φαντασίας"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...