 |
| ..."ιστογραμμή"... |
«Σκότωσε τον τηλεθεατή που κρύβεις μέσα σου» (Παλιά κινέζικη παροιμία)
Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω να μιλάω για την σχέση των οπαδών της
Αριστεράς με τα ΜΜΕ χωρίς ένα κλισέ. Ζούμε μια νέα εποχή, αλλά τίποτα
δεν προέρχεται από παρθενογένεση.
Τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης
γίνονται σε συνθήκες εύθραυστης ισορροπίας, την ώρα που διατηρείται η
ισχυρή λαϊκή στήριξη προς αυτήν. Όπως φαίνεται, η μόνη σοβαρή
αντιπολίτευση που έχει γίνει μέχρι σήμερα στην κυβέρνηση είναι από
αριστερούς πολίτες, σε μεγάλο βαθμό μέλη κι οπαδούς της Αριστεράς.
Πολύ συχνά αυτή η κριτική, αντί να είναι εποικοδομητική, μοιάζει
ισοπεδωτική, σαν να μην άλλαξε μια μέρα από τότε που τα ίδια άτομα
ασκούσαν κριτική στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Για την Αριστερά υπάρχουν
πάντα υψηλότερες απαιτήσεις από ότι για τις δυνάμεις διαχείρισης του
συστήματος, καθώς (και σωστά) υπόσχεται τον Ουρανό. Δεν πρέπει να
ξεχνάμε όμως ότι συχνά η έντονη κριτική υποκρύπτει επιδίωξη δικαίωσης
της γραμμής που έχει ο καθένας στο κεφάλι του (π.χ. δεν υπάρχει
πραγματική βελτίωση χωρίς έξοδο από την ευρωζώνη, χωρίς έξοδο από την
Ε.Ε., χωρίς σοσιαλιστικό πρόγραμμα, κτλ.)
Από την άλλη, το σοβαρότερο πρόβλημα με τον τρόπο που στοιχειοθετείται
αυτή η κριτική είναι η εκδήλωση του φαινομένου του κομματικού μέλους -
τηλεθεατή. Η χρόνια έλλειψη ουσιαστικής λειτουργίας του κόμματος με
τρόπους πέρα από την διατύπωση γνώμης για τις πολιτικές εξελίξεις και
την εκλογή οργάνων έχει δημιουργήσει μια έντονη παθητικότητα στα
κομματικά μέλη, ενώ και το όλο και πιο αρχηγικό μοντέλο διοίκησης του
κόμματος δεν βοηθά, αντίθετα επιτείνει τα αρνητικά φαινόμενα.
|
| ..."ιστογραμμή"... |
Ουδείς ανεπηρέαστος
Παράλληλα, η αστική ηγεμονία δεν αφήνει κανένα ανεπηρέαστο, ούτε καν
τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Αριστερά για χρόνια. Ειδικότερα τα
συστημικά ΜΜΕ είναι ένας πανίσχυρος ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους,
ιδιαιτέρως διεισδυτικός ακόμα και για άτομα που έχουν καταστεί μαρξιστές
εδώ και καιρό. Αρκετοί έχουν πέσει και στην παγίδα των εναλλακτικών
ΜΜΕ, κυρίως διαδικτυακών, που όμως από την μία μοιράζονται τις ίδιες
πηγές με τα συστημικά ΜΜΕ κι από την άλλη έχουν τα ίδια ιδιοτελή κίνητρα
να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να αποτυγχάνει.
Βέβαια, τα κομματικά μέλη κι οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν ευθύνονται
αποκλειστικά για αυτήν την κατάσταση. Δυστυχώς οι συνεχείς αποστασίες
στελεχών της Αριστεράς με κατεύθυνση το ΠΑΣΟΚ, αλλά κι η ίδια η προδοσία
από το ΠΑΣΟΚ των προσδοκιών των λαϊκών μαζών για κοινωνική δικαιοσύνη,
έχουν κάνει τον λαό της Αριστεράς ιδιαιτέρως δύσπιστο σε κάθε παρόμοια
εξαγγελία. Το άγχος μιας επικείμενης προδοσίας από την ηγεσία της
Αριστεράς διακατέχει σε μεγάλο βαθμό σημαντικό τμήμα της βάσης της
Αριστεράς θολώνοντας πολλές φορές την κρίση τους.
|
| ..."ιστογραμμή"... |
Επί της παραποίησης τι έχετε να δηλώσετε;
Πολύ συχνά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να απολογηθούν για θέσεις
του κόμματος και της κυβέρνησης που έχουν παραποιηθεί από τα ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ
παραποιούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και στην συνέχεια ζητούν από τα
στελέχη του κόμματος και της κυβέρνησης να τοποθετηθούν και να
δικαιολογήσουν αυτήν την «αλλαγή» θέσεων. Αυτό δίνει την εντύπωση ότι ο
ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας λαϊκιστής σαλτιμπάγκος που αλλάζει συνεχώς θέσεις
ανάλογα με την περίσταση.
Σε αυτόν τον καταιγισμό «προδοσιών» των προηγούμενων θέσεων του
κόμματος και με τον φόβο ότι η αποστασία των ηγετικών στελεχών της
Αριστεράς είναι πάντα επικείμενη, τα μέλη του κόμματος καταλαμβάνονται
από έναν ιδιότυπο «ηθικό» ή καλύτερα μιντιακό πανικό. Πολλοί έχουν
υπάρξει μάρτυρες γενικών συνελεύσεων των τοπικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ
όπου η θεματολογία κινείται γύρω από σχολιασμό δημοσίων παρεμβάσεων
στελεχών με τα μέλη της βάση του ΣΥΡΙΖΑ να «ζητούν τον λόγο» για αλλαγές
στάσεων, τοποθετήσεις εκτός γραμμής, κλπ. την στιγμή που μια προσεκτική
ματιά θα έκανε εμφανές ότι η «δίκαιη» οργή των μελών οφείλεται σε
δηλώσεις παραποιημένες από τον μιντιακό συντονισμό.
Τα μέλη του κόμματος δείχνουν να χάνουν το ηθικό τους παρακολουθώντας
τα δελτία ειδήσεων περιμένοντας μια ακόμη προδοσία των προσδοκιών και
των αγώνων τους. Για κάποιο περίεργο λόγο τα μέλη του κόμματος, ενώ
γνωρίζουν ότι όλοι οι βασικοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αποτελούν βασικούς
παίχτες της διαπλοκής, εκτιμούν ότι τα όσα αναφέρονται στον ΣΥΡΙΖΑ δεν
ανήκουν κι αυτά στην σειρά ψευδολογιών των ΜΜΕ αλλά αποτελούν μια
«φούσκα» αποτύπωσης της αλήθειας για την ταχεία αποριζοσπαστικοποίηση
του κόμματος.
Βέβαια και τα στελέχη του κόμματος με τις συχνές τηλεοπτικές εμφανίσεις
δείχνουν συχνά άγνοια κινδύνου αναντίστοιχη με την (και τηλεοπτική)
εμπειρία τους κάνοντας σαφώς αμφίσημες δηλώσεις, εύκολα παραποίησιμες.
Φυσικά δεν προτείνω την αυτολογοκρισία για τον φόβο της μονταζιέρας,
όμως το κακό προηγούμενο με τα στελέχη που αξιοποίησαν την συνεχή τους
παρουσία στα ΜΜΕ για να διαπραγματευτούν μια καλή «μεταγραφή» στο ΠΑΣΟΚ
σαφώς και προβληματίζει δικαιολογημένα τα μέλη της βάσης.
|
| ..."ιστογραμμή"... |
Το διαδίκτυο κι η πραγματική κοινωνία
Ένα από τα πολλά ανησυχητικά φαινόμενα είναι ο εγκλωβισμός πολλών
κομματικών μελών κι υποστηριχτών στην διαδικτυακή «πραγματικότητα». Έτσι
το διαδικτυακό γίνεται και κοινωνικό κι η επαφή με την πραγματική
κοινωνία χάνεται. Με ηλικία ελάχιστων ετών τα social media παραμένουν άγνωστος τόπος για πολλά άτομα που έτσι κι αλλιώς είχαν ελάχιστη ή καθόλου επαφή με το διαδίκτυο μέχρι πρόσφατα.
Τα social media δεν
αποτελούν τμήμα της κοινωνίας, αλλά μια (μεγάλη) κοινότητα. Οι
τεχνολογικά αναλφάβητοι ή τεχνολογικά ανυπότακτοι δεν συμμετέχουν σε
αυτά, ενώ οι «φίλοι» μας έχουν επιλεγεί από εμάς, κυρίως γιατί
μοιραζόμαστε κάτι κοινό (παρελθόν, πολιτικές απόψεις, καλλιτεχνικά
ενδιαφέροντα), άρα δεν είναι αντιπροσωπευτικοί της κοινωνίας ολόκληρης,
ούτε η «κοινωνική πίεση» που δεχόμαστε από αυτούς είναι εικόνα των
αντίστοιχων διεργασιών στην πραγματική κοινωνία.
Τι να κάνουμε; (Κι εγώ αυτό ρωτάω)
Καλά όλα αυτά, αλλά λύση υπάρχει; Προφανώς και δεν είμαι υποχρεωμένος
να προτείνω κάποια λύση, άλλωστε δεν ξέρω και τον τρόπο να ζεις σε μια
«φούσκα» που δεν θα σε επηρεάζουν τα συστημικά ΜΜΕ ούτε άμεσα, ούτε
έμμεσα. Πάντως ο λαός της Αριστεράς πρέπει να δείξει ψυχραιμία και να
χρησιμοποιήσει τα όσα έχει μάθει τόσα χρόνια στους αγώνες και τις
συζητήσεις για να κρίνει λίγο πιο αναλυτικά την εκάστοτε πληροφορία
έχοντας πάντα στο μυαλό του ότι έχουμε ακόμα καπιταλισμό κι αυτός είναι
που ελέγχει ακόμα την πληροφόρηση.
Σίγουρα τα «δικά μας» ΜΜΕ μπορούν να αποτελέσουν πραγματικά εναλλακτικά
μέσα πληροφόρησης αν οι οπαδοί της Αριστεράς τους δείξουν μεγαλύτερη
εμπιστοσύνη (κι αυτά σταθούν στο ύψος των περιστάσεων). Τίποτα όμως δεν
μπορεί να υποκαταστήσει την πείρα των μελών όταν αυτά είναι στους αγώνες
και στις κινητοποιήσεις και το κόμμα λειτουργεί και διαβουλεύεται όπως
πρέπει κι όχι όταν πρέπει. Ένα κόμμα - επιτελείο και συντονιστικό αγώνων
κι όχι λέσχη σχολιασμού των εξελίξεων σαν τα μέλη να είναι κάποιοι
εξωτερικοί παρατηρητές των γεγονότων.
Όχι στην ειδωλολατρία από όπου κι αν προέρχεται
Και κάτι τελευταίο. Όλοι όσοι πρόδωσαν την Αριστερά κατά βάση δεν το
έκαναν μέσα σε μία μέρα. Η πορεία τους προς την αποστασία πήρε κάποιο
χρόνο, χρόνο κατά τον οποίο τα μέλη του κόμματος τους σεβόντουσαν για
αυτό που ήταν πριν κι όχι για αυτό που ήταν τότε. Ίσως αν σταματήσουμε
να αποθεώνουμε τόσο συχνά τους συντρόφους μας και σταματήσουμε να
ψάχνουμε συνεχώς για λαϊκούς ηγέτες, ιερά τοτέμ του μαρξισμού,
«πατερούληδες» και καθοδηγητές, να σταματήσουμε να αποκαθηλώνουμε τόσο
συχνά τα είδωλά μας. Κι ίσως τότε σπάσει κι ο ηθικός πανικός της αέναης
προδοσίας της Αριστεράς.
πηγή: http://www.avgi.gr άρθρο Για το κόμμα των τηλεθεατών
..."για το κόμμα των τηλεθεατών"...(>άρθρο<)
..."ιστογραμμή"...