Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

..."νικόλας τσαφταρίδης: άσκηση ή διαχείριση της εξουσίας;"...(>άρθρο<)

..."ιστογραμμή"...
ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΤΣΑΦΤΑΡΙΔΗ

Σύμφωνα με το λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής,1 υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της άσκησης και της διαχείρισης. Στον καθημερινό λόγο, η όποια σημασία τους εξαρτάται από τα συμφραζόμενα.
Ασκώ το εκλογικό μου δικαίωμα, ασκώ ένα επάγγελμα, ασκώ ψυχολογική βία. Διαχειρίζομαι τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας, διαχειρίζομαι τον χρόνο μου, διαχειρίζομαι την κατάσταση που έχει προκύψει.

Οι ίδιες όμως λέξεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με την εξουσία. Και δεν αναφέρομαι στην εξουσία που αφορά κυβερνήσεις, αυτό το θέμα το χειρίζεται άξια η σημερινή κυβέρνηση και έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά από σκεπτόμενους πολιτικούς, αναλυτές ή δημοσιογράφους.

Αναφέρομαι στην εξουσία που απαντάται σε όλα εκείνα τα κλιμάκια, υψηλά, μεσαία ή και κατώτερα, τα οποία διοικούν ασκώντας εξουσία. Διευθυντές, υποδιευθυντές και προσωπάρχες, πρόεδροι, κοσμήτορες και πρυτάνεις, διοικητές, υποδιοικητές και τομεάρχες ή όποιον άλλον τίτλο σάς έρθει στο μυαλό.

Τα τελευταία μάλιστα χρόνια είχε γίνει τόσο έντονη η άσκηση της εξουσίας από αυτά τα κλιμάκια ώστε να φαίνονται και να ενεργούν ως (και όχι σαν) «βασιλικότεροι του βασιλέως». Δεν υπήρξε ούτε ένα νομοσχέδιο, ούτε μια διάταξη, ούτε καν μια προφορική εντολή από κάποιον προϊστάμενο την οποία να μην σπεύσουν να εφαρμόσουν «ασκώντας εξουσία», δηλαδή απαιτώντας την εφαρμογή τους από τους υφισταμένους τους.

Χωρίς καμιά κρίση, χωρίς καμιά δικαιολογία, χωρίς καν να προσπαθήσουν να διαχειριστούν τα δεκάδες προβλήματα που προέκυπταν «ασκώντας εξουσία». Ασκούσαν εξουσία με φτηνές δικαιολογίες του τύπου το λέει ο νόμος, μας ήρθε διάταξη, ακόμα και με πήρε τηλέφωνο ο προϊστάμενος και μου είπε... και, τέλος, είναι μνημονιακή δέσμευση!

Για τη διάλυση του κράτους δεν αρκεί μόνο να αποφασίσει η κυβέρνηση. Χρειάζονται και οι χιλιάδες πρόθυμοι για να «βάλουν πλάτες». Δεν αρκεί να λέει ο νόμος για κατάργηση του ασύλου ή για διαγραφή των «αιωνίων φοιτητών», χρειάζεται και ο πρόθυμος πρύτανης που δεν μπορεί να κάνει σύγκλητο χωρίς δυνάμεις καταστολής και αφαιρεί άκριτα ένα δικαίωμα των παιδιών το οποίο έχουν κερδίσει δίνοντας σκληρές εξετάσεις.

Δεν αρκεί να λέει ο νόμος για αξιολόγηση με υποχρεωτική ποσόστωση,2 χρειάζονται και οι πρόθυμοι προϊστάμενοι για να τον εφαρμόσουν. Δεν αρκεί να λέει ο νόμος για συγχωνεύσεις σχολείων, χρειάζεται και ο πρόθυμος προϊστάμενος που δεν υπολογίζει αν υπάρχουν αίθουσες και υποδομές για να γίνει μάθημα. Και... σταματώ εδώ γιατί σέβομαι το πρόβλημα χώρου στις σελίδες της Αυγής.

Άλλωστε όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες παρόμοιων περιπτώσεων. Θα ήταν άδικο όμως να μην αναφερθούμε σε φωτεινές περιπτώσεις στελεχών οι οποίοι/ες προέβαλλαν αντιστάσεις διαχειριζόμενοι την εξουσία που είχαν. Όπως το παράδειγμα δασκάλων και καθηγητών οι οποίοι/ες «έθεσαν την παραίτησή τους στη διάθεση των προϊσταμένων αρχών» αρνούμενοι/ες να εμπλακούν σε άκριτες αξιολογήσεις.
Άλλων που αντιδρώντας στην άκριτη συγχώνευση ζητούσαν γραπτή βεβαίωση ότι το σχολείο τους έχει υποδομές για να συγχωνευτεί με το διπλανό σχολείο και έτσι δεν προχωρούσε η συγχώνευση. Νοσοκομείων και γιατρών που δεν απαιτούσαν το 5ευρο και σε περιέθαλπαν για την ανάγκη σου και όχι για την ασφάλειά σου.

Τέτοια στελέχη χρειαζόμαστε. Να μπορούν να διαχειρίζονται την εξουσία που έχουν. Να μπορούν να ενεργούν ώστε να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, να δίνουν λύσεις για να ρυθμίζουν τις όποιες ιδιαιτερότητες συναντούν, με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον.

Αυτή είναι η αριστερή πολιτική που δίνει σε κάθε τεχνική ρύθμιση ένα ορατό και σαφές κοινωνικό περιεχόμενο3 και αυτή είναι η διαφορά από την προηγούμενη πολιτική στελεχών και κυβέρνησης. Για να μπορεί να πάρει μπρος η ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών του Πολιτισμού, της Παιδείας, της Υγείας, με λίγα λόγια του κράτους. Και αυτή την αριστερή πολιτική χρειάζεται να έχουν όλα εκείνα τα στελέχη τα οποία θα διαχειρίζονται την εξουσία.
Μακριά από «συμφωνίες κάτω από το τραπέζι», με σεβασμό στον πολίτη και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

πηγή: avgi.gr 

 ..."νικόλας τσαφταρίδης: άσκηση ή διαχείριση της εξουσίας;"...(>άρθρο<)

1 Ασκώ: 3α.κάνω χρήση δικαιώματος ή εκτελώ μια υποχρέωση, 3β.εφαρμόζω, επιβάλλω
Διαχειρίζομαι: 1β.κάνω μια σειρά από ενέργειες για να αντιμετωπίσω κάποιο πρόβλημα, για να ρυθμίσω κάτι. Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη], 1998
2 Ν. Τσαφταρίδη, "Ο 26ος καίγεται", Συναντήσεις, Η Αυγή, 14/5/2014
3 Μάκη Κουζέλη, "Αριστερά!", Συναντήσεις, Η Αυγή, 1/2/2015

...'"ιστογραμμή"...